وبسایت باشگاه سپیدرود رشت
درد دل اسطوره با هواداران: سپبدرود مهم است و بس!
وب سایت رسمی باشگاه فرهنگی ورزشی سپیدرود – حمیدرضا منصوری مهاجم اسطوره ای دهه ی شصت سپیدرود و مربی کنونی ارتش سرخ در نامه ای سرگشاده به درد دل با هواداران سپیدرود نشسته است که در زیر مشاهده می نمایید:
” حمیدرضا منصوری هستم، بازیکنی که با نام سپیدرود بزرگ در فوتبال گیلان و ایران مطرح شدم و محبوبیتی نسبی در گیلان پیدا کردم، به ازای از دست دادن جوانیم.
ناراحت نیستم، چون آنچه را که بدست آوردم با میلیارد میلیارد سرمایه قابل ارزش گذاری نیست و خوشحالم که امروز اینجای کار ایستاده ام. اهل نوشتن شاید نباشم اما این را می دانم که بسیاری پیش از من و پس از من این راه را رفتند و تلاش کردند و محبوبیتی کسب نمودند و به همین دلیل نه طلبکارم و نه دوست دارم کسی طلبکار باشد و قدردان زحمات همه هستم و هستیم.
از همه مهمتر سپیدرود است و زمانی که سپیدرود باشد و خروشان و پر آب، ما هی ها زنده هستند و در آب جولان می دهند. گاهی البته بعضی از ماهی قرمز ها صید می شوند و این اقتضای طبیعت است و ماهی هایی تازه در این آب های خروشان متولد می شوند و به راه خود ادامه می دهند.
اما همه می دانیم که اگر سپیدرود، بخشکد ماهی ها می میرند.
عزیزانم؛ من هم از جدا شدن یکی از ماهی های بزرگ این رود و رفتنش در تنگ بلورین ناراحت شدم، من هم یک روزی این اتفاق برایم افتاد به مانند سهیل. ولی امروز این رود بزرگ مرا در آغوش گرفته و به عشق و یاد آن روزهای طلایی می خواهم جولان بدهم.
پیش تر از این هم پدران شما یار و یاور ما بودند تا این رود بزرگ را پر آب و زیبا ننگه داریم و حالا هم این سپیدرود که پس از ۳۰ سال دوباره پرآب شده، مردم یک استان که نه، مردمی که در سراسر کشور پراکنده اند، دل نگران هنرنمایی های ماهی های این رود بزرگ هستند و امروز به کمک و یاری یکدیگر نیاز داریم تا به زندگی ادامه دهیم.
دوستان، صومی ها، حق دوست ها، منصوری ها و حق شناس ها در گذر زمان به این رود آمده و جای خود را به دیگران سپردند و ما باید واقع بین باشیم و قدرشناس.
چه بسیار کسانی بوده اند که در کنار سپیدرود از زندگی شان و خانواده شان زدند تا در جریان این آب خروشان همراه ماهی ها باشند و به زیبایی آن کمک کنند.
مگر آقای صومی کم برای سپیدرود زحمت کشید؟ یا حق دوست و احمدپور و خوالی و حسین پور و تمام عزیزانی که در مقطع های مختلف برای زنده نگه داشتن اسم سپیدرود تلاش کردند، عزیز نیستند و نباید مورد تمجید قرار بگیرند؟ که البته همه عزیزند و بالاتر و مهمتر از همه نام بزرگ سپیدرود است و بس.
امروز جوانی آمده که با دانش و پشتکار و جاه طلبی و آینده نگری با کمک و حمایت همه نام سپیدرود بزرگ را در سطح نخست فوتبال ایران دوباره طنین انداز نماید و باید پشت به پشتش بسپاریم که او در این راه از همه چیزش مایه گذاشته تا در کنار این رود بزرگ و این مردم دوست داشتنی در کنار هم زندگی کنیم و لذت ببریم.
مهم نام سپیدرود است که باشد و پر آب و خروشان، که اگر نبود چه کسی رسول حق دوست را می شناخت! حمیدرضا منصوری کجای گیلان شناخته شده بود؟
همه ی ما در جریان این رود عظیم شناخته شدیم و این رود همچنان برای جوانان حال و آینده برای اینکه بیایند و برای خود نامی دست و پا کنند، همچنان جریان خواهد داشت. نه باید طلبکارش باشیم و نه ناشکری کنیم.
همه ی ما به عشق و به خاطر سپیدرود و هواداران پرشور و پرشمارش تلاش می کنیم که همه عزیزند و بالاتر از همه اما نام بزرگ سپیدرود قرار خواهد داشت.
به امید بردهای بیشتر و فرداهایی شیرین در کنار هم و در جوار سپیدرود عزیز مان.
دوستدار شما: حمیدرضا منصوری “
درود: حمىدخان به نظرمن وخىلى هاى دىگه که بازىهاى شما رو دىدن ىکى از نامداران خط حمله بودىن جه بسا که بناحق درتىم ملى اقاىان باوى وفتح ابادى بازى مى کردن جرا که شما درى تىم شهرستانى بودىن ولى زهردارترازانها به اىن نشون دو گل زىباى شما به عابدزاده دربازىهاى لىگ سراسرى هرکز ازخاطر ما نمىره با گلى که درال گىلانو بعداز گل زىباى هوشنگى مرحوم به ملوان زدى همىشه ىادمون هست شما کابوس مربى وبازىکنان ملوان بودىن وما خرسندىم وبه داشتن اسطوره اى جون شما به خود مىبالىم، سپدرود محبوب وسربلند
حمیدخان شما اسطوره سپیدرود عزیزمون هستی و خواهی بود حیف که سنمون قد نداده تا بازیهاتونو میدیدیم ولی وجود شما برا تیم به عنوان یه اسطوره نعمت هستش…
قاتل ملوان
یادش بخیر خطرناکترین سرزن بودوتوپ رو هرکجا که میخواست هد میزد.دمت گرم قهرمان دوران کودکی من
کابوس تیم ملوان دوستت داریم . من دوازده ساله بودم که اون گل زیبا شما به عابدزاده رو دیدم تو ورزشگاه عضدی . اون زمان پول بلیط نداشتم بیام تو ورزشگاه از دیوار می پریدیم داخل ورزشگاه یاد اون سیم خادارها که چقدر شلوارپاره کردیم . زنده باد سپیدرود
من از سال 1363 هوادار سپیدرود هستم. یعنی از 9 سالگی. بزرگان زیادی در این تیم جوانیشان را به هواداران هدیه کردند بخصوص نسل حمیدرضا منصوری ها که هیچ پولی در فوتبال نبود و فقط عشق بود و بس، ولی من علیرغم عشق و علاقه وافر به بزرگانی همچون امید هرندی، پرویز مسعودی، مرحوم حجت زرین صدف، مصطفی خمامی، هادی رادی، سیروس صحراگرد، سیدعلی محمدی، محمد احمدپور، فرهاد حسین پور، حسین مشکین زر، اردشیر یعقوب زاده، رضی مودب پور، حجت تقی زاده، سعید متقی طلب، مرحوم مهرداد هوشنگی، محسن دوزنده، فرخ ادیب قدس، جاوید جهانگیری، علی احمدی صفت، رسول حقدوست، حسن حاجی پور، ایرج خوالی، محمد قاسمی، محمدرضا شیدفر، محمود مسافری، حسن بهلول،محمدعلی خاوران، حمیدرضا حقیقی، مهرزاد نوغانی، هادی بشارتی، کاظم داداش زاده، غلام لطیفی، حسن حبیب زاده، علی علافی، علی نوری، کیهان زیرکجو، سیدعیسی هاشمی، سیدجلال هاشمی، سیدرضا بهشتی، مرحوم پندیدن، ایرج عملی، افشین ناظمی، مهران مطلبی، اصغر شیرپور، علیرضا رخچکا، سیاوش ناصح، حجت طاهری، علی عبدنصراللهی، مجید فردی، کریم لامع، علی براری، حمید رستمی و حسن سرپناه که در سالهای طلایی سپیدرود، بدون چشمداشت مالی، جوانیشان را بپای این عشق بزرگ گذاشتند و در کمال احترام به تک تک این بزرگان و اسطوره ها و شناسنامه های باشگاه، ارادت و عشق و علاقه خاصی به گلزن قهار سپیدرود و گیلان “حمیدرضامنصوری” داشتم و دارم. او بواقع بی بدیل بود و در اوجش و زمانیکه همه ساله در کورس آقای گلی کشور شانه به شانه امثال علیدوستی و مرفاوی و . . . میسایید، بدلیل تعصب به تیم شهرستانی اش و عدم کوچ به تهران، از حق مسلمش که حضور در ترکیب تیم ملی بود محروم شد و تمام فوتبالدوستان و فوتبال فهمان آن دوره اذعان دارند که او بواقع فاتح همیشگی دروازه ها و کابوس دروازه بانان و مدافعان بود و وقتی از عابدزاده در دوران جوانی و اوجش سوال شد که از کدام مهاجم در فوتبال ایران بیش از دیگران میهراسد، تنها و فقط نام این بزرگمرد را بر زبان آورد.
زنده و پاینده باشی گلزن ترسناک و متعصب سپیدرودی، حمیدخان منصوری.
حمیدخان عزیز . شماسخت ترین موقعیتها را با تیزهوشی به گل تبدیل میکردی . بعداز سپیدرود رویایی سالهای55تا 57 که بازیکنانی مثل کامیاب .شیدفر . روحی . پذیرا . پاژخ . یاسری . جورشری و…رفته بودند واقعا وجود شما و رسول حقدوست و هوشنگی و…نعمتی برای ما بود . کمتر بازی بود که حداقل دو دفاع با تو حرکت نکند از ترس زهردار بودنت . همیشه سربلند و تندرست باشی
اون روزها رسم غلط براین بود که فقط بازیکنان تهرانی خصوصاً دو تیم تهی سرخابی باید در تیم ملی بازی می کردند و متاسفانه حمیدرضا خان منصوری اگرچه چند بار به تیم ملی دعوت شد ولی زیر همین رفتارهای غیر حرفه ای موفق نشد به تیم ملی اصلی راه پیدا کنه
خدا می دونه که ایشان یک سر و گردن از امثال عبدالعلی چنگیز و ناصر محمدخانی از هر لحاظ برتر بودند
اینقدر به این دو بازیکن بهای الکی دادند که آقای ناصر محمدخانی سوژه خبرها شد و اگرچه اسمش تو فوتبال نیست ولی همچنان در حاشیه ها پا به توپ می شود
ولی خدا رو شکر که حمیدخان منصوری دوباره در فوتبال ایران مطرح شد
اون دو گلی که در لیگ قدس به عابدزاده زدی وبعدش با نامردی رفت رو پات و مصدومت کرد را هنوز یادمه حمید رضا منصوری عزیز.
یادمان نرود که سهیل دوست داشتنی هم نسخه دیگری از حمیدخان منصوری در سپیدرود بوده است
هیچگاه قابل قیاس با بزرگانی نظیر غفور جهانی علی نیاکانی عزیز اسپندار محمد احمدزاده و …. که هر کدام اقای گل لیگ ایران بودند نبودید…..
برو توسایت خودت ملوانی …. تورو چه به سایت سپیدرود بااین اظهارنظر چرت …………….
برو رد کارت انزلیچی…..گورتو گم کن