وبسایت باشگاه سپیدرود رشت

ستاره ده میلیاردی با ابزار تمرین اجاره ای!

ایران ورزشی / فرشاد کاس‌نژاد

وب سایت رسمی باشگاه فرهنگی ورزشی سپیدرودچرا باشگاه‌ها و فدراسیون‌ها برای زیرساخت‌ها یا زیرساخت‌های تکنولوژی رغبت ندارند اما برای هزینه‌های دیگر جنون‌آمیز به هزینه گرایش دارند؟ این سؤال پاسخ‌های ساده‌ای دارد.

فوتبال ایران برای تمام برنامه‌ها و پروژه‌های روزمره‌اش همیشه پول دارد، پول هم که نداشته باشد همیشه آماده است تا انبوهی از بدهی را به جا بگذارد. در فوتبال ایران پول نیست اما از قرارداد با سرمربی تیم ملی، بدهی ۶ میلیون دلاری به جا مانده، پول نیست اما مبالغی شگفت‌انگیز از پاداش‌های فیفا به باد رفته، پول نیست اما باشگاه‌ها هر سال چند ده میلیارد بدهی جدید خلق می‌کنند و بعد مدیرعامل و هیأت‌مدیره جدید می‌آید و از آینده روشن حرف می‌زند.

اما در این فوتبال برای راه‌اندازی VAR ریالی پول پیدا نمی شود، حتی حقوق داوران پرداخت نمی شود، چه رسد به اینکه تکنولوژی به داوری‌ها کمک کند. در فوتبال ایران باشگاه‌ها با GPS اجاره‌ای تمرین می‌کنند اما برای خرید بازیکن از حراج میلیاردها ترسی ندارند. در باشگاه‌ها حتی چند کامپیوتر برای امور رسانه‌ای و اداری باشگاه پیدا نمی‌شود اما بازیکن ۴۰۰ میلیونی را ۲ میلیارد می‌خرند و افتخار می‌کنند که مشغول مدیریت باشگاه هستند و به خواست هواداران پاسخ داده‌اند.

فوتبال ایران آنچنان فقیر نیست که نتواند از تکنولوژی بهره‌مند شود اما مدیریت فوتبال آنچنان لاابالی و بی‌درایت است که برای هر کار بیهوده‌ای هزینه پرداخت می‌کند و در مهم‌ترین قدم‌ها برای رسیدن به تشکیلات حرفه‌ای کوتاهی می‌کند.

باشگاهی که هر سال نزدیک به صد میلیارد هزینه می‌کند، ابزار تمرین ندارد، از ساده‌ترین ابزار تمرین بی‌بهره است و با تکنولوژی اجاره‌ای تمرین می‌کند، حتی در طی چند دهه باشگاه‌داری یک زمین تمرین ندارد، استفاده از تکنولوژی کمک به تمرینات پیشکش. همین باشگاه اما در نقل و انتقالات دست و دل‌باز است.

بازیکن را به هر قیمتی پای میز قرارداد می‌آورد. همین باشگاه برای خرید بازیکن خارجی صد هزار دلاری، ۵ برابر بیشتر قرارداد می‌بندد و سرانجام با شکایت بازیکن مواجه می‌شود و به جز قرارداد، خسارت هم می‌پردازد.

این باشگاه ها حیرت آورند اما رفتارشان در فوتبال ایران حتی برای رسانه ها عادی شده است. باشگاهی که حتی اینترنت و تبلت و ابزار کار در اختیار بخش رسانه ای خود قرار نمی دهد، ابزار و تکنولوژی تمرین را اجاره می‌کند یا غیرضروری می‌داند، در دور ریختن سرمایه‌هایش تبحر دارد.

آنچه برای مدیران جذاب شده، اخبار نقل و انتقالات و خرید بازیکنان است اما آنها ستاره را با قیمت استاندارد نمی‌خرند، بلکه بازیکنان متوسط را به قیمت ستاره می‌خرند و اغلب تعمدی در این خریدهای گزاف نهان است.

از دل این خریدهای گزاف، سودهای سرشار مخفیانه ساخته می‌شود و بودجه باشگاه با این روش‌ها از حساب خارج می‌شود اما ابزار و تکنولوژی تمرین چون معامله هیجان‌انگیزی نیست چندان رغبتی برای تهیه‌اش وجود ندارد.

اخبار مرتبط با خبر بالا را از دست ندهید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

18 − ده =

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.