هوادارها، حالا مهم‌ترین سرمایه باشگاهی هستند که حساب بانکی جالب توجهی ندارد اما بیشتر از هر تیم دیگری در لیگ یک از ثروت سکوها استفاده می‌کند.
تیمی که هرگز در سطح اول فوتبال ایران نبوده، هیچوقت افتخار بزرگی به دست نیاورده و هیچ‌گاه ستاره‌ای بزرگ به فوتبال معرفی نکرده اما هنوز و همچنان محبوب است.
رشتی‌ها انگار، ردی از گذشته شهر را در تیم‌شان دیده‌اند و در عصر آهن‌پاره‌ها، هیچ احساسی را با لیگ‌ِ برتری‌شدن سپیدرود عوض نمی‌کنند.
مهم نیست که شهردارها چند خیابان را بکوبند و از نو بسازند. هویتِ رشت، خاطره‌هایی هستند که دوباره با سپیدرود زنده شده‌اند و آدم‌هایی، که حالا دارند به بزرگ‌ترین آرزوی فوتبالی‌شان می‌رسند.
گیله مردان شیمی غیرت قوربان.
آخ آخ آخ غرور.افتخار.غیرت.اصالت.اشک شادی …
آقا تیم ما توی سطح اول فوتبال نبودش ولی بازیکنهای بزرگی رو تحویل فوتبال استان و ایران داده ولی چون نگارنده اطلاعات درستی نداره و با سطحی نگری فقط خواسته یه مطلب بنویسه باعث شده که رو هوا حرف بزنه…وقتی از کوبیدن خیابونها توسط شهردارها حرف میزنید در مورد سنگ پراکنی و کارشکنی شورای شهر ها هم در قبال رشت و سپیدرود و داماش هم بنویسید تا جانب اعتدال رعایت بشه….بهر حال دنیا فقط رشت…ان زلی ویلا داره….جا داره
این همت هواداران ستودنیست…زیباست آفرین به این هواداران با غیرت و متعصب به تیم و شهرو استانشون..امید دارم در بازیهای لیگ برتر هم به همین منوال از تیم ریشه دار سپیدرود حمایت بشه…
آقا از تهران و کرجم اومده بودن رشتی ها