3 دیدگاه ارسال شده است

• مهدی گفت:

  ۲۰ شهریور ۱۳۹۵ در ۱۵:۳۵

  کیه که بفهمه و اگه هم بفهمه غرور کاذبش اجازه بده که اعتراف کنه عملکرد مثلا بهتر ملوان در فوتبال ایران و ثبات بیشترش دقیقا بخاطر حمایت همیشگی نیروی دریایی در طول نیم قرن گذشته بوده و هرگز ملوان مثل سپیدرود و داماش اون جایگاه مردمی و پتانسیل نیروی انسانی رو نداشت که بتونه روی پای خودش بایسته و نیم قرن که پیشکششون، فقط ده سال بصورت خصوصی توی فوتبال دولتی ایران دوام بیاره.
  همین ثبات ناشی از رانت نیروی دریایی باعث شده اکثر بازیکنان رشت، بخشها و حومه رشت و سایر شهرستانهای استان بسمت ملوان برن و برند اونا رو تقویت کنن که الان ادعاشون میشه ما فوتبال داریم و بازیکن ملی داریم و از این حرفها. اون سیدجلال حسینی خشکبیجاری، اسمش روشه!! پدرش آدم زحمتکشیه و سال ۸۰ توی پروژه مسکونی ۹ بلوکه نیروی دریایی که پشت پمپ بنزین قاضیان داشت ساخته میشد و من مهندس سرپرست کارگاه اون پروژه بودم، کارگر ساده بود و با فورغون مصالح میبرد برای اوستاهای بنا. اون بنده خدا یه روز توی سایت پروژه اومد توی اتاق من آب خوردن بگیره و دید دارم بازی ملوان و پرسپولیس رو نگاه میکنم (دوره اول لیگ یرتر که پرسپولیس قهرمان شد) بهم گفت پسر منم فوتبالیسته و ملوان بازی میکنه. اونموقع دفاع وسطهای ملوان میرطرقی و عشوری زاد بودن که جفتشون اهل خمام و از حومه رشتن. من اصلا اسم جلال حسینی رو نشنیده بودم!! یکربع توی اتاقم موند تا پسرش رو روی نیمکت ملوان بهم نشون داد و گفت ۱۹ سالشه!! اینا خشکبیجاری و در واقع رشتی هستن ولی بخاطر شرایط کاری پدر زحمتکشش و پروژه های نیروی دریایی، ساکن شهرک شدن و فوتبال رو از ملوان شروع کرد. الان ادعا دارن انزلیچی هستن. تمام بازیکنان بیست سی سال اخیر ملوان رو ردیف کنین ببینین چندتاشون واقعا انزلیچی هستن و چندتاشون مثل تامینی،عشوری زاد،میرطرقی، نیک نظر،رستمی، نزهتی و نظرمحمدی و آبشک رشتی یا اهل حومه رشتن و چندتاشون مثل پژمان نوری و حسین ملکی و محمد غلامی و نیما دلاوری و پایان رافت و حسن اشجاری و . . . اهل سایر شهرستانهای استان گیلانن و چندتاشون مثل مسلمان و یوسفی و ماهینی و افشین و نورمحمدی و . . . سرباز مفتی بودن که این باشگاه با مصادره اونا به اسم خودش باعث شده الان مردم شهرک مدعی و متوهم بشن!!ولی فوتبال همیشه خصوصی رشت تابحال فوتبالیستهایی مثل هرندی، افتخاری، داداش زاده و طباطبایی رو به تیم ملی معرفی کرده و ضمنا بازیکنان باکیفیتی مثل سیدعلی محمدی و حمیدرضا منصوری و رسول حقدوست هم بارها به تیم ملی دعوت شدن اما اون زمان بالای ۹۵ درصد تیم ملی از پرسپولیس و استقلال انتخاب میشدن و این فوتبالیستهای رشتی حقشون خورده شد. در سالهای دورتر هم ملی پوشانی مثل محسن هوشنگی(کاپیتان سپیدرود) و جاوید جهانگیری هم از سپیدرود داشتیم. حالا میگن جهانگیری بازیکن ملوان بوده ولی از خود جهانگیری مصاحبه هست که گفته هرچه دارم از سپیدرود است. در سالهای اخیر هم در تیم ملی امید ایران بازیکنانی از تیمهای رشتی بودند مثل مرتضی ابراهیمی، نظیفکار، حسین ابراهیمی و مهیار نوری و . . . که در آکادمی های دو باشگاه مردمی و همیشه خصوصی رشت رشد کردن و گل سرسبد همه اونا جهانبخش هست که برادران انزلیچی ذهنشون تنگتر از اینه که این افتخارات رو بیاد بیارن و فقط ۴ تا بازیکن ملی خودشون یادشون مونده!!

  پاسخ
• فرهاد گفت:

  ۲۰ شهریور ۱۳۹۵ در ۱۶:۴۷

  آقای مهدی با کلیات مطلب شما موافقم اما در بعضی قسمتها توهین کردید موافق نیستم. حرف شما درسا و حسابی است و این نیازی به توهین کردن ندارد. پس خواهش می کنم حرفت را بزن بدون توهین به مخاطب.
  گفتید رانت نیروی دریایی، عزیزم تیم متعلق به نیرو دریایی بود. موسس و صاحب امتیاز نیروی دریایی است. مردم فقط برایش کف می زنند. همین. مثل فجر شپاسی، پاس تهران و سایر تیمهای نظامی و دولتی. شما می گویید ده سال بتواند دوام بیاورد من می گویم یکسال! اما فوتبال رشت از اول مثل ممالک اروپایی، تیمها توسط مردم تاسیس شد و تا حال هم مردم اداره کنندگان تیمهایشان هستند. خوب کیست که نداند در کشور ایران همه چیزش دولتی است از توالت بین راهی گرفته تا کارخانه و مدرسه و بیمارستان و….. بنابراین بخش خصوصی بویژه در فوتبال ول معطل است !!
  دوستان اگر درست می گویند بیایند مثل سپیدرود تیمداری کنند ببینیم چند به چندیم. متاسفانه بستر برای تیمهای مردمی مثل سپیدرود و داماش فراهم نیست و این تیمها صرفا” بر پایه پشتوانه مردمی سرپا هستند.

  پاسخ
• مهدی گفت:

  ۲۱ شهریور ۱۳۹۵ در ۱۵:۱۹

  من مهدی رشتی و سپیدرودی هزارآتشه ام و با اون مهدی آبای متفاوتم. متنهای من در جای جای این سایت هست. این آبای میگه: هزینه کرد سه سال پگاه بیشتر از پنجاه سال نیروی دریاییه!! این فرار رو به جلو هست!! هیچ عقل سلیمی این استدلال رو نمیپذیره!! خلاصه ی همه ی مباحث اینه که:
  ۱-فوتبال رشت پنجاه سال خصوصی بوده و فوتبال انزلی پنجاه سال نظامی.
  ۲-بخاطر شرایط مالی باثباتتر در نیروی دریایی انزلی، استعدادهای فوتبال رشت و حومه و سایر شهرستانهای استان و سربازهای سراسر کشور به ملوان میرفتند و میروند و در این پنجاه سال تیم انزلی را چرخاندند و فوتبال رشت با سیلی صورتش را سرخ نگه داشت.
  ۳-اگر در دهه شصت به منتخب گیلان نگاه کنید، اگر رشتیها از نظر کمیت و کیفیت سرتر از مجموعه انزلیچیها نباشند کمتر نیستند و این با مراجعه به آرشیو کاملا قابل رویت است.
  ۴-پس آنجا که پول حرف اول را نزند فوتبال رشت هرگز کمتر از انزلی نبود و نیست.
  ۵-وقتی سال به سال پول نقش پررنگتری در فوتبال پیدا کرد، تیمهای رشت بدلیل مهاجرت استعدادها و . . . تضعیف شدند و انزلی دقیقا مسیر برعکس را طی کرد و درنتیجه استعدادهای قوتبال استان و حتی رشت و حومه آن به سمت انزلی رفتند که بخاطر این بهرمندیها در لیگ بالاتری حضور داشت و با مهاجرت تصاعدی استعدادها به سمت انزلی فوتبال رشت روز به روز رو به افول رفت البته فقط باشگاههای رشت افول کردند و اگر شناسنامه بازیکنان را ملاک قرار دهیم باز هم حرف اول فوتبالیستها را رشت و حومه رشت و سایر شهرستانهای استان غیر از انزلی میزنند و بازیکنان انزلیچی شناسنامه ای بسیار بسیار محدود و معدودند.
  نمیدانم چقدر و چندبار باید این واقعیتها را توضیح دهیم تا آبای ها به افتخار کردن با استعدادهای دیگران پایان دهند؟! اگر امکانات دولتی و نظامی از پنجاه سال قبل بجای انزلی در رشت بود، باشگاههای رشتی استعدادهای منطقه را جذب خود میکردند و در لیگهای بالاتر از آبای ها حضور داشتند و آنوقت همین تعداد اندک بازیکنان انزلیچی شناسنامه ای هم برای پیشرفت و در چشم بودن به سمت باشگاههای رشت می آمدند و کلا جریان برعکس میشد، ولی با این تفاوت که در آنصورت دیگر تیمی در انزلی با شرایط خصوصی سرپا نمیماند تا بخواهد رقابتی با فوتبال رشت داشته باشد و انزلی مثل شهرستانهای دیگر استان فاقد فوتبال میشد.
  از نیروی دریایی و نعمت دریا که خداوند در اختیار آبای ها گذاشت این عزیزان باید بینهایت ممنون باشند، چون بدون آن مثل دیگر شهرستانهای استان فاقد فوتبال بودند و حتی این توان و قدرت الان فوتبال رشت را هم در حالت تمام خصوصی نداشتند! چون جایگاه نیرومند مردمی نداشتند و ندارند که بخواهد روی پای خود بایستد و مقاومت و رقابت کند. اصلا پایی نداشتند و ندارند که روی آن بایستند. هرچه در فوتبال دارند از رشت، بخشها و حومه رشت، سایر شهرستانهای استان گیلان و سربازهای سایر نقاط کشور دارند و اگر فوتبالیستهای رشتی و بخشهای رشت و شهرستانهای دیگر مثل فومن و صومعه سرا و آستارا و تالش و رضوانشهر و ماسال و . . . و سایر نقاط استان و سربازهای سراسر کشور را از تاریخ ملوان کنار بگذارید، چیزی از فوتبال در شهرک نمیماند و با تعدا اندک فوتبالیست انزلیچی شناسنامه ای باید نهایتا یک تیم فوتسال داشته باشند!! دیدید که سال گذشته بخاطر مهدی شریفی که به تراکتور رفت چه جنجالی کردند و حتی مثل بچه ها بحث کناره گیری از لیگ را پیش کشیدند و بعد هم که کنار نرفتند، فوتبالی کنار رفتند و افتادند و بعد هم باز تلاش کردند با رانت و پول و . . . برگردند که خدا پدر تاج را بیامرزد که . . .
  جمع کنید تو رو خدا و از این سایت تشریفتان را ببرید آباااااااااای

  پاسخ