آی‌اسپورت / افسون حضرتی
وب سایت رسمی باشگاه فرهنگی ورزشی سپیدرود – جام حذفی علیرغم صفاتی که برای توجیه برگزاری اش به آن می چسبانند، ظرفیت لازم برای یدک کشیدن این القاب را ندارد. واقعیت این است که جام حذفی نه جام شگفتی هاست نه بستری برای رو شدن استعدادهای بی شمار فوتبال.
اگر تیم های بزرگ با یک مسابقه از گردونه رقابتها خارج می شوند به واسطه قدر بودن حریفانشان نیست، انگیزه ای برای جنگیدن و مبارزه کردن در این تورنمنت بی روح ندارند. رقابتهایی که در نهایت قهرمانی اش به یکی از تیم های حاضر در لیگ برتر می رسد. به تاریخچه این رقابتها نگاهی بیندازیم. تیمهای بی‌نام و نشانی که توانستند بزرگان را از گردونه مسابقات خارج کنند، کجا هستند؟
به زانو در آوردن استقلال و پرسپولیس و سپاهان و تراکتورسازی تا چه اندازه توانست دستی به «سر و گوش» بی بضاعت آنها بکشد؟ پس از حذف بزرگان چه سرنوشتی انتظارشان را کشید؟ آیا توان و بنیه لازم را برای رقابت در آسیا داشتند؟
بدون شک پاسخ تمام این سوالات روشن و واضح است. تیم هایی که از نبرد با تیم های «اسم و رسم دار» رو سفید از میدان بیرون می‌آیند و چرخه فوتبال با شگفتی ساز قلمداد کردنشان سعی میکند بخشی از ضعف ماهوی جام حذفی را بپوشاند، عملا تیم های آماتوری هستند که تشکیلات لازم را برای یک دوره رقابت ندارند.
سال هاست که جام حذفی روند مشابهی را طی می کند. با سناریویی از پیش مشخص. تیم های صاحب نام در برابر تیم های آماتور تسلیم می شوند و در نهایت با قهرمانی یک تیم شناخته شده همه چیز ختم به خیر می شود. نه استعدادی از دل این جام بیرون می آید، نه قهرمان آن شگفتی ساز می شود و سرانجام هم خداحافظی سریعی با رقابتهای آسیایی دارند.
این داستان هر سال تکرار می شود و یکی دو قربانی سرشناس هم می گیرد اما سودی برای فوتبال ندارد. در فصل جدید هم این جام هشت قربانی گرفته است. اما «آب از آب» تکان نمی خورد چون تمام هم و غم فوتبال، لیگ برتر است. جام حذفی تنها مزیتی که برای تیم های مهجور مانده از خوان گسترده فوتبال دارد این است که شانس دیدار و بازی با تیم های بزرگ را به عنوان سند افتخار در کارنامه خود ثبت می کنند. واقع بین باشیم؛ تا حالا جام حذفی چه ماحصلی برای فوتبال داشته؟
اینکه ما نتواستیم از ظرفیت های این تورنمنت بهره لازم را ببریم، و همچون کشورهای صاحب سبک در فوتبال به اعتبار این جام اضافه کنیم نیازمند کارشناسی ژرف و بنیادی است و ضرورت دارد تا بار دیگر تئوری های این رقابتهای بی هیاهو که گاه حتی بستری برای حاشیه های گوناگون میشود، نقد و بررسی شود. در غیر این صورت برگزاری آن انجام وظیفه‌ای بیش نیست.
میگن اگه قمار باز نگه فدای سرم این باخت ( البته با لحن محترمانه گفته شد ) ………… بی خیال باشه بابا شما تیمتون حرفه ای ما هم آماتور ، (البته عاقلان دانند)، واسه همینه نتونستید سی سال تو زمین خودتون ما رو ببرید ،آدم خوبه گذشته خودشو هم مد نظر داشته ، یجوری از خودتون میگین که انگار سالها شما لیگ برتری بودین ، البته میدونم موضوع فقط لوس کردن بردن ملوان و فرار از سنگینی این شکسته ، عیب نداره داداش بگو فدای سرت شاید آروم شی
جناب نظرمحمدی کاری که شما با لیگ برتری کردن سپیدرود انجام دادید بعنوان افتخاری در ذهن طرفداران حال وآینده ماندگار خواهدشد و باعلم به همه کاستیها و کارشکنیهای اطراف تیم و عدم پشتیبانی مسؤلین استان ازجمله استاندار ‘ چندنکته را بعنوان پیشکسوت و دوستدارتان یادآوری می نمایم:تیم فعلی انسجام حتی تیم لیگ دو ما را ندارد تیم بصورت جزایر گوناگون عمل میکند دفاعهای وسط ما هر دو جلوزن هستند و وفاع پوشش ندارد قبلا اینکار را تامینی و قبل تر جبار دادفر انجام میدادند با این دو دفاع موازی ‘ هرآن بیم فروریختن دروازه ما وجود دارد مثل دو گل آخر ملوان و گل اول نفت تهران که اصلا خطرات چندانی نبودندکه منجر به گل بشوند صرفا بخاطر نداشتن دفاع پوششی بود .. درهافبکها میثم فردوسی جز دویدن چکار میکند؟ پاس گل میسازد؟ در جنگ هوایی و زمینی موفق است؟ شوت میزند؟ جاماندن دفاع را ترمیم میکند؟ پاسخ : هیچکدام . لذا یک پست کلیدی و مؤثر ما کلا از جریان بازی خارج است.. عماد میرجوان هرجا باشد بوی گل میدهد در این چند بازی نگاه کنید آیا دو تا سانتر روی دروازه یا پاس گل به او رسیده ؟!.. مهرداد جماعتی در تیمهای دیگر موتور محرک سمت چپ بوده چرا باید اینقدر از دفاع مان بی اطمینانی وجودداشته باشد که او جرأت تکان خوردن را نداشته باشد؟..در تیم آن انگیزه و از جان مایه گذاشتن قبلی دیده نمیشود جز پویا نزهتی و کعبی و موسوی که معلوم است با دل وجان می جنگند چنین انگیزه بالایی در دیگران آنچنان مشاهده نمیشود .. ایمان صادقی دروازه بانی است که علاوه بر دروازه بانی’ روی پا و زمین و پاسکاری او خیلی میشود حساب کرد بهتراست در بازیهایی که نیاز به پوشش بیشتر دفاع و گردش توپ بین دفاع و دروازه بان داریم از وجودش استفاده بشود
با این مقاله شکست سنگین تیم سپیدرود را توجیه نکنید.رقابت تیمهای ملوان و با سپیدرود و داماش سنتی و حثیتی است و این تیمها در بازی با ملوان حتی بازی دوستانه هم حاضربه قبول شکست نیستند و این امر برای تیم ملوان هم در دیدار با تیمهای رشتی صدق میکند.پس با احترام به حریف نقاط ضعف تیم را برطرف کنیم و با عدم تکیه به این نکته که ما لیگ برتری هستیمم غروررا کنار بگذاریم.چون با این نگاه مطمئن باشید آخر فصل سقوط خواهیم کرد
وقتی ترکیب یک تیم بدون دلیل و منطق دچار تغییر بشه، تیم با مشکلات زیادی درگیر میشه حتی اگه تغییر بازیکنان درست و به جا باشه حداقل زمانی طول میکشه تا ترکیب جدید با هم هماهنگ بشن. در مورد سپید رود باید بگم اگه ترکیب لیگ یک حفظ میشد تیم بهتر نتیجه میگرفت . بازیکنانی مثل رستمی ، مهدوی، مصلح، یعقوبی، حق شناس ، تامینی رو به عناوین مختلف از دست دادیم و کنار گذاشتیم.اومدیم بازیکنان نا آماده ای مثل رضایی ، آهی ، محسن حسینی ، جماعتی به خدمت گرفتیم. عملا ترکیب خوب و بالانس و هماهنگ شده سال قبل رو به هم زدیم و با خرید های اشتباه خطوط دفاع و میانی و حمله ای رو که با هم هماهنگ بودند ، تغییر دادیم اونم با نفراتی که نمیتونستن برای تیم مفید باشن. مشخصه که ترکیب جدید جواب نمیده. دفاعمون پر اشتباه بازی میکنه، خط میانی و هافبک ها نمیتونن صاحب توپ و میدون بازی باشن و مهاجم رو به درستی تغذیه کنن.البته باید قبول کرد که تیممون مشکل مالی زیادی داره و حتما لازمه که حل بشه. بودجه کافی برای خرید بازیکن خوب نداشتیم ولی لااقل میشد ترکیب قبلی رو حفظ کنیم. ضمن اینکه خرید یزدانی ، میرجوان، غلامی ، دهقان به جا و درست بود.
از دست دادن امید روانخواه هم اشتباه بود. بایستی مشکلات مالی رو دوش مدیر و سرپرست تیم باشه نه سرمربی. ضمن اینکه سرمربی باتجربه از نظرات و مشورت های مربیاش به خوبی استفاده میکنه و خصومت و سلیقه شخصی رو کنار میزاره و تمام فکرشو متمرکز میکنه برای ارتقا و بهبود تیم.شکست برابر ملوان یه واقعیت برای مشخص شدن ایرادات تیممون بود . بجای فرافکنی و توجیه باید در صدد رفع سریع ایرادات باشیم.بدای رسیدن و داشتن یه تیم قابل اعتماد باید جدی تر کار کنیم. مسئولین به فکر جذب منابع مالی پایدار برای تیم باشن و کادر فنی درصدد رفع نواقص و ایرادات تاکتیکی بازیکنان تیم. به امید موفقیت تیم محبوب سپیدرود و روزی که اسمش باعث لرزه تو تن تیم های حریف بشه.
همیشه داوریا بنفعه ملوان بوده اون از داوری پارسال اینم از داوری امسال که با پنالت مفتی که گرفت سرمون رو نو زمین خودمون بریدن وگرنه بازی میرفت پنالتی قطعا میبردیم
این اهی به ملوانیا راه داد اون صحنه اصلا پنالت نبود ولی اهی حتی اعتراض هم نکرد تو دلش راضی بود که داور پنالت گرفته بهتره بره برای همون تیم سابقش توپ بزنه خریدای علی نظر افتضاح بودن
زاکان بازی تمانابست و ملوان ببرد. تا قبل از ا بازی می دیل خواستی سپیدرود برنده ببه ولی از الان ده می دیل خوایه ملوان و داماش بوجور بیشید. ا هفته نفت بازی امه ره جه هر بازی دیگری مهم تر ایسه. پس او بازیه فراموشا کونید و شیمی تمرکزه بنید ا بازی رو.
ورزشگاه مین ا شوعار جا باز خالی بو. ا ناجه دارم کی نیمیرم و ا شوعاره بیشناوم:
آبای می براره
سیروس آبراره
سلام من طرف دار تیم نفت ابادانم ولی در خوزستان هیچ کس باتیم سپیدرود مشکلی نداره امیدوارم سپید رود همچون نفت درلیگ بدرخشه من تیمهای مافیایی تهرانی دوست ندارم
شمالیهای مهمان نواز(هوادارنفت ابادان)