بازنشر/ داوری و حق الناس؛ واقعیتی که جامعه داوری باید بداند

وب سایت فرهنگی ورزشی سپیدرود – در جامعه ای زندگی می کنیم که به هنجارهای دینی، اهمیت فراوانی داده می شود و در نظامی زندگی می کنیم که اسلامیت و جمهوریت، دو رکن اصلی آن هستند.

خیلی از ما در زندگی، نگران حق الناس هستیم و مراقبیم تا که حقی از مردم بر گردن مان نباشد و تلاش داریم اگر در گذشته مواردی بوده، میوه‌ای از باغ کسی خوردیم، مال کسی را تلف کردیم یا آزار و اذیتی به کسی رسیده و یا ظلمی روا داشته ایم … از طرف مقابل حلالیت بطلبیم؛ زیرا، می‌دانیم که گناهی نابخشودنی است.

خداوند از حق خودش می‌گذرد اما از حق دیگران نه. پس بیشتر از حق خداوندی به امید ارحم الراحمین بودنش، به حق الناس اهمیت می‌دهیم!

حقوق انسان‎ها نسبت به یکدیگر را حق الناس می‎خوانند. یعنی هر فردی نسبت به دیگران حقوقی دارد که باید آن‎ها را مراعات کند. در تمامی آموزش‎های ادیان الهی، به این مسئله توجه ویژه‎ای شده و احترام به حقوق دیگران یکی از اهداف اصلی پیامبران الهی ذکر شده است.

بسته به موقعیت زندگی، قوانینی ثبت می‎شود که مراعات کردن آن‏‎ها نیز از حقوق مردم بر یکدیگر است. حقوق همسایگی و حقوق شهروندی، مراعات نکردن حال دیگران هنگام برگزاری جشن و شادی، مصادره کردن حق دیگران، استفاده نادرست از وسایل نقلیه عمومی، سوء استفاده از اختیارات اداری و مسئولیت های اجتماعی و… اتفاقاتی است که روزی یقه ما را خواهد گرفت.

نگارنده به عنوان یکی از هواداران تیم سپیدرود رشت که معمولا در مسابقات خانگی در ورزشگاه حاضر می شوم، از نزدیک شاهد ناداوری هایی هستم که نه تنها مرا و هواداران را عصبانی می کند بلکه سرمایه مادی و معنوی یک شهر با خطاهای داوری در معرض خطر قرار می گیرد و مدتی است که ذهن نگارنده، درگیر این موضوع است آیا این ناداوری ها حق الناس هست یا خیر؟

و امیدوارم آن چه که در پی می آید بتواند به این پرسش پاسخ دهد و متولیان فوتبال بیش از گذشته به مسئولیت های قانونی و شرعی خود نسبت به این موضوع، آگاه شوند.

به اعتقاد نگارنده قوانین داوری در فوتبال، با هدف حاکمیت قانون، تضمین عدالت و نظم اجتماعی و تامین حقوق ذی نفعان و پیشگیری از سوء استفاده و فساد و تبانی و … از سوی قانونگذار، وضع گردیده است و جامعه داوری کشور به طور مستقیم مسئول اجرای قوانین داوری و تحقق اهداف فوق هستند.

باشگاه های فوتبال ایران در کلیه سطوح (لیگ برتر، لیگ یک، لیگ دو، زیرگروه، استانی و …) به عنوان کنشگران و ذی نفعان اصلی جامعه داوری، از قضاوت داوران متاثر می شوند. در واقع، باشگاه ها با تلاش فراوان و با صرف هزینه های زیاد، در صحنه رقابت ها در سطوح مختلف حضور می بایند و باید هزینه های جاری، کادر مربیان، کادر پزشکی، کادر اجرایی، تبلیغات و … را بپردازند که این هزینه ها –به غیر از هزینه های معنوی- بسته به سطح رقابت ها از یک میلیارد تا ده ها میلیارد تومان را شامل می شود.

اگر باشگاهی و به هردلیلی از ناداوری متضرر شود. اگر داوری توانایی فکری، روحی و جسمی لازم را ندارد. خوب سوت نمی زند و داوری نمی کند. عامدانه و آگاهانه فرصت های یک تیم را می گیرد و به تیم مقابل می دهد.

خواسته یا ناخواسته به یک طرف بازی گرایش پیدا می کند. تحت تاثیر فضای ورزشگاه ها قرار می گیرد. در عصبانیت سوت می زند، غفلت می کند. با روان بازیکن، مربی و هوادار بازی می نماید و … علاوه بر این که مرتکب خطاهای جدی حرفه ای گردیده است و کمیته انضباطی باید با این تخلفات برخورد کند، مرتکب حق الناس هم شده است و به هیچ روی نمی تو اند از زیر بار این مسئولیت خارج شود.

ممکن است گفته شود این مواردی که گفته و برشمرده شد، صرفا داوری های شخصی و یا برداشت های ذهنی است اما با این تعبیر، باز هم تنها مرجع قضاوت در این موارد نه من هوادار بلکه در مرحله نخست، وجدان و انصاف خود داور است و اوست که بیش و پیش از هرکسی می داند که چگونه داوری کرده است و …

داور و یا داورانی که در یک عبارت کلی حق و ناحق کنند، مرتکب حق الناس گردیده اند و مسئول هزینه های فراوان و ناحقی اند که به یک تیم و سرمایه گذار و حامیان او وارد می کنند.

مدیون هوادارانی هستند که با غصه و اشک و نفرین از ورزشگاه خارج می شوند و مسئول عقب ماندگی فوتبال و شکستن غرور مردمان شهر و استانی اند که با تصمیم داوری سقوط می کنند و یا درجا می زنند.

حق الناس فقط مختص جامعه داوری نیست بلکه اتحادیه فوتبال، سازمان لیگ، فدراسیون فوتبال و کمیته انضباطی فدراسیون، مجمع فدراسیون و دیگر نهادهای مرتبط به اعتبار مسئولیت های قانونی که در فوتبال دارند، نیز مشمول قانون شرعی حق الناس می شوند و بدانند عدم اعتراض باشگاه ها و یا بی توجهی به آن چه که در رهگذر کنش جامعه داوری متوجه باشگاه های فوتبال می شود، چیزی از مسئولیت های شرعی آنان کم نمی کند …

ما اعتقاد داریم مسئولان فدراسیون و مسئولان اصلی جامعه فوتبال ایران، انسان های دین مدار و خداترسی و قانون مداری هستند و حتما اهمیت و ماهیت شرعی و حقوقی حق الناس را می دانند و بر این امر آگاهند که خداوند از حق الناس نمی‎گذرد!

این سختی و اهمیت این موضوع را نشان می‎دهد. ما اعتقاد داریم اگر چه تضییع کنندگان حقوق مردم، نمی توانند از آثار و عواقب دنیوی آن ایمن بمانند و هزینه های آن را در همین دنیا خواهند داد اما بدانند از آثار اخروی حق الناس نمی‎توانند رهایی یابند که خداوند جبار، احسن الحاکمین است.

اخبار مرتبط با خبر بالا را از دست ندهید