وبسایت باشگاه سپیدرود رشت
![](https://sepidroodsc.com/wp-content/uploads/2019/09/1C469CB5-757F-450B-A0E4-8206EF15FB67.jpeg)
باشگاه های فوتبال، ماشین هایی با پلاک موقت!
خبرورزشی / مهدی همدانی
وب سایت فرهنگی ورزشی سپیدرود – در خبرها آمده که مالکیت باشگاه سپیدرود دوباره دستخوش تغییر شده و حالا فرد دیگری بهعنوان مالک این تیم پرطرفدار شمالی بر مسند کار قرار گرفته است.
تحولات مدیریتی اخیر، جرقه خوبی برای روشن کردن مسیری است که طی سالیان اخیر اغلب تیمهای ایرانی آن را طی کردهاند و تقریباً در تمام موارد (یا حداقل در اکثر اوقات) مقصدی جز بن بست یا دره در انتهای جاده انتظارشان را نکشیده است.
از اوایل دهه هشتاد که لیگ برتر راه افتاد و پول خوبی وارد فوتبال شد، تخم لق تغییرات بیحساب و کتاب هم در مزرعه فوتبال ما کاشته شد. بذری که محصولش بدبخت شدن و نابودی چند تیم ریشهدار ماست.
سیاستی غلط که پاس را از فوتبال گرفت، هما را محو کرد، پگاه گیلان را به ورطه فراموشی فرو برد، ماشینسازی را به سمت و سویی دیگر کشاند و… حال آنکه در فوتبال مدرن جهان اصلاً چنین چیزی رخ نمیدهد.
در کشورهای صاحب فوتبال گردش مالی فوتبال (باتوجه به بودجه آن کشورها) چند برابر ایران است، اما اصلاً این طوری نیست که هواداران منچستریونایتد شب را با مالکیت گلیزرها بخوابند و صبح وقتی بیدار میشوند، فرد دیگری را مالک تیم محبوب خودشان ببینند.
در فرانسه، پاریسنژرمن سر جای خودش میماند و تغییر سهام آن چند ماه طول میکشد و تازه این تحول نیز شاید هر دو دهه یکبار رخ بدهد. حکایت بارسلونا، رئال مادرید، لیورپول و… هم به همین شکل است.
تغییر مالکیت اصلاً آسان نیست و هر چند دهه یک بار رخ میدهد. تازه در صورت وقوع هم اولاً از مالک جدید کلی تضمین میگیرند و در عین حال به او تأکید میکنند که رنگ پیراهن، شهر و حتی مدیرعامل باشگاه (با مالک اشتباه نشود) مسائلی نیست که مالک جدید به صرف اینکه پول داده و سهام خریده بتواند براساس میل خودش آنها را عوض کند، اما در ایران داستان کاملاً متفاوت است.
یک نفر پیدا میشود که مدعی پولدار بودن است (که معمولاً هم ندارد) و دلش میخواهد تیمی را بخرد. عدهای هم از سر ذوق زدگی، ناآگاهی یا منفعت شخصی راه را برای خریدن تیم مورد نظر هموار می کنند، اما پس از چند هفته یا چند ماه تشت بیپولی طرف از پشت بام باشگاه می افتد و دوران آوارگی بازیکنان تیم فلکزده آغاز میشود. هواداران هم که اساساً حکم گوشت قربانی را دارند و خریداران تقریباً اصلاً توجهی به آنها ندارند!
فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ نیز متأسفانه سیاستی قاطع برای تقابل با این ماجرا ندارند و حاصل آن میشود باشگاههایی که حکم ماشینهایی با پلاک موقت را دارند و در طول سال بارها میان این و آن دست به دست میشوند.
دست به دست شدن البته همانا و با هر انتقال افزون تر شدن مشکلات نیز همان…. و این گردونه همچنان در فوتبال ما میچرخد، تیمها را بیچاره میکند و البته عدهای را هم به منافع شان میرساند.