وبسایت باشگاه سپیدرود رشت
به قلم استاد اردشیر لارودی: داستان سپیدرود!
استاد اردشیر خان لارودی
وب سایت رسمی باشگاه فرهنگی ورزشی سپیدرود – اول دعا می‌کنیم هیچ تیمی به سرنوشت «سپیدرود» رشت که از اصیل‌ترین تیمهای فوتبال ایرانی است دچار نشود!
اگر قرار است یک تیم در لیگ یک هفته‌ها بجنگد و مبارزه کند و بعد در فردای پیروزی و موفقیت با انواع سدها و موانع بزرگتر روبه‌رو شود همان بهتر که ببازد و درجا بزند و صعود نکند تا هویت خود را، تا سابقه و تاریخ خود را زیر سؤال نبرد!
اگر قرار باشد یک تیمی مثل سپیدرود به عنوان بخشی از سرمایه معنوی و بخشی از «دارایی» اجتماعی شهر و دیارش محسوب نشود همان بهتر که در هیچ حسابی وارد نشود!
اگر بنا داریم و اگر بنا دارند حقوق شهروندی در دایره ورزش هم انکار شود و مدیریت شهرها خود را مسئول فراهم آوردن حداقل‌های ورزشی نداند پس چگونه باید دم زد از سلامت اجتماعی، بهداشت عمومی و تدابیر پیشگیرانه در دایره مبارزه با انواع بیماری‌های روانی و اقسام بزه‌های اجتماعی؟!
این چه اقبال بدی است که سپیدرود را آیینه عبرت می‌خواهد؟ این چه بخت و چه شانس وارونه‌ای است که سپیدرود را از حمایت‌های لازم مقامات شهری دور و دورتر می‌نماید؟!
در قبال سپیدرود، این جریان پرخروش عواطف انسانی، شورای شهر رشت چه‌کاره است؟ شهرداری رشت چگونه به وظایف «زیرساخت»سازی خود در عرصه ورزش می‌پردازد؟ چرا نمی‌پردازد؟ چرا وظیفه خود نمی‌داند ورود به این حیطه را؟
استانداری گیلان را چگونه باید متوجه اهمیت ورزش کرد؟ استانداری گیلان را چگونه باید در صف اول حمایت‌گران و حامیان سپیدرود و حتی ورزش کردن قرار داد؟ این تیم ریشه‌دار، این تیم تاریخ‌دار را چگونه باید در کانون توجهات درجه اول و مطالبات همیشگی نمایندگان مردم رشت و گیلان قرار داد؟ سپیدرود را با کدامین اهرم‌های پرزور و قوی باید از دایره بی‌توجهی‌های چندین و چند ساله خارج کرد؟
سپیدرود را چرا نباید در زمره مسائل درجه اول «باید»های شهری قرار داد؟ مگر سپیدرود از دغدغه‌های عاطفی مردم رشت به شمار نمی‌رود؟
بگذریم اما نگذریم! بگذریم اما فراموش نکنیم! بگذریم ولی ناپیگیر و بی‌خیال نباشیم! سپیدرود را دریابیم و اجازه پیدایی این همه مشکلات را به سپیدرودهای دیگر ندهیم!
بگذریم و علم نو شده و دانش روزآمد را هم برای سپیدرود بخواهیم و هم برای همه تیمهای دیگر!
اگر سپیدرود ضعیف بشه و بره دسته پایین تر عملا باید فاتحه تیمهای ریشه دار ایران رو خوند.
استقلال که بعد از انقلاب اسمش عوض شد و پرسپولیس هم که چند ساله که اسمش برگشته پرسپولیس. در این آشفته بازار فوتبال ایران فقط چند تیم به تعداد انگشتهای کی دست هستند که اسمشوم همچنان اصیل باقی مونده.
همیشه استان گیلان و مردمش چوب بی لیاقتی و بی مسیولیتی مسیولین استان رو خوردند.
گواه حرف من مهاجرین گیلانی هستند که از قزوین و زنجان و کرج و تهران همه چا هستند و بخاطر نبود کار غیرت بخرج دادندو اواره دیار غربت شدند
موافقم رفیق……..چرا آدمای شایسته نمیان راس کار