وبسایت باشگاه سپیدرود رشت
دلال‌ها کارشان این است؛ مدیران چرا؟
خبر ورزشی
وب سایت رسمی باشگاه فرهنگی ورزشی سپیدرود – ماجرای دلالی در فوتبال آن‌قدر‌ها هم پیچیده نیست. یک دلال سرشناس کلی بازیکن دارد که هر قدر گران‌تر آن‌ها را بفروشد درصد بیشتری می‌گیرد.
این دلال برای اینکه بازیکن خوب خود را بفروشد مشکل خاصی ندارد، اما بازیکن درجه ۲، ۳ و بنجل را چطور می‌فروشد؟ چنین دلالی نیاز دارد که در یک باشگاه با مدیرعامل یا سرمربی و یا نهایتاً یک معاون باشگاه پرنفوذ ارتباط داشته و به قول معروف درصد آن‌ها را هم بدهد.
حالا اگر بازیکن خارجی باشد که با توجه به قیمت یورو و دلار درصد مربوطه بیشتر هم می‌شود. دقیقاً به همین دلیل است که عده‌ای حتی به قیمت جان خودشان هم که شده اصرار دارند حتماً بازیکن خارجی را با هر کیفیتی وارد ایران کنند.
نکته مهم در ماجرای دلالی این است که کار دلال مشخص است. او دلالی می‌کند و درست یا غلط زندگی‌اش را از این راه می‌گذراند، اما یک مدیرعامل (با آن حقوق‌های نجومی که می‌دانید) و یک معاون و سرمربی چرا باید دلالی کنند؟
مدیری که صبح تا شب در این کانال و آن کانال از عشق به هواداران می‌گوید یا خبر دارد که در باشگاهش دلالی می‌شود، یا خبر ندارد. اگر خبر ندارد که ول‌معطل است و یک لحظه هم نباید بماند و اسم مدیر را روی خود بگذارد، اما اگر خبر دارد پس به نوعی با دلال و یا حتی تیم دلالی شریک است و درصد می‌گیرد.
مادامی هم که نظارت مستقیم و جدی روی کار مدیران نباشد آن‌ها با خیال راحت دلالی می‌کنند. البته فعلاً کار به اینجا کشیده که وزیر ورزش با صدایی بلند می‌گوید مبارزه با دلالی در توان وزارت ورزش نیست و بقیه نهاد‌ها باید ورود کنند!
