وبسایت باشگاه سپیدرود رشت
ریشه ای به قدمت استاد صومی
ریشه داشتن یعنی اینکه قدمت این موی سپید و آن تیرک عمودی زنگ زده از نیمِ بیشتر تمام فوتبال ما قدیمی تر است.
رادنی دیدار
وب سایت فرهنگی ورزشی سپیدرود – اصالت یعنی اینکه اگر این زمین خاک گرفته و آن تیر دروازه های غم گرفته می توانستند سخن بگویند چه رازهایی از نیم قرن فوتبال ایران که به زبان نمی آوردند.
اینجا زمین دامپروری است؛ همین امروز که رشت کشیده شده و گسترش یافته هفت هشت کیلیومتری از آخرین محله شهر دورتر است و بیست سی سال پیش که خیلی خیلی دورتر بود.
این زمین جایی است که سپیدرود در دهه ی پنجاه و شصت تمرین می کرد و سیمرغ فوتبال شمال سر از خاکستر بیرون آورده بود.
این همان زمینی است که نطفه ی سپیدرود در آن شکل گرفت و زاده شد و علی رغم تمام سنگ اندازی و دست یازی ها ماندگار ماند تا بشود عشق بی پایان پسرکان دیار باران.
این زمین همان محلی است که در پس تمرین هایش جام آقاخان برای سپیدمان به ارمغان آورد و وعده گاه همیشگی هواداران پرشوری بود که خیلی هایشان حالا از آن بالاها نظاره گر استمرار پایمردی فرزندان شان هستند.
بیشتر بخوانید:
گزارش تصویری از هفدهمین سالگرد مرحوم غلامرضا صومی
احمد صومی: سپیدرود یکی است و هیچ پسوند و پیشوندی ندارد!
تغییر نام “سپیدرود” خیانت به هواداران است
و این موسپید؛
اگر جایی دیدید یا شنیدید که کسی از اعضای خانواده بنیانگذار تیم ریشه دار شمال است و دو دهه سکان هدایت سپیدرود را در دست داشت و بزرگانی چون حمیدرضا خان منصوری، عمو ایرج خوالی، سید علی محمدی، سیاوش ناصح، اصغر شیرپور، سعید متقی طلب، حسین مشکین زر، مرحوم مهرداد هوشنگی و عبدالله پندیدن، رسول حقدوست، علی احمدی صفت، مهران مطلبی و ده ها ستاره دیگر را تقدیم فوتبال ایران کرد و همچنان در همان زمین غم گرفته ی ده کیلیومتری جاده رشت – تهران بی ادعا و سهم خواهی مشغول به همان کار پنجاه ساله بازیکن سازی است؛
بدانید و شک نکنید که نامش استاد احمد صومی از بنیانگذاران تیم نیم قرنی فوتبال ایران است.
خانواده صومی سپیدرود را با عشق بنیان نهادند و به مردمان شهرباران پیشکش کردند تا در آغوش رشتی ها جاودانه شود و شد.
در این روزها و سال ها که دوباره نام سپیدمان در سراسر ایران زمین بر سر زبان ها جاری است و کسی یادش نمانده که برای مستحکم شدن ریشه این ریشه دارترین فرزند گیلان زمین چه خون ها به جگر صومی ها شده و چه اشک ها که جاری شده، بد نیست که یاد بگیریم جایگاه بزرگان ورزش را ارج بگذاریم.
صومی ها آخرین بازمانده از نسل سازندگان فوتبال ما هستند و پس از بازنشستگی هرگز جایگزینی نخواهند داشت؛ همانطور که برای استاد لارودی در راه آهن جانشینی نیامد و برای بهمن خان صالح نیا در ملوان و محمود خان حریری در سپاهان و استاد فکری در تمام ایران.
یادمان باشد که سپیدرود اگر با تمام مصیبت ها در طول تاریخ ماند و خشک نشد فقط و فقط و فقط به پشتوانه این ریشه سترگ و کهن است و بس.
نگذاریم که ریشه از ساقه جدا شود.
