وبسایت باشگاه سپیدرود رشت
سپیدرود – پارس جنوبی جم؛ بازی ۶ امتیازی
آی‌اسپورت
وب سایت رسمی باشگاه فرهنگی ورزشی سپیدرود – هفته بیست و سوم لیگ یک دیدار سپیدورد رشت – پارس جنوبی جم آغاز می‌شود.
گر چه بارش برف شرایط خاصی را در شهر رشت به وجود آورده بود اما با توجه اینکه از قبل روی زمین روکش کشیده بودند مشکل خاصی برای برگزاری این دیدار وجود ندارد و قرار است امروز ساعاتی پیش از بازی روکش ها از روی زمین برداشته شود و در نهایت زمین برای برگزاری بازی آماده شود.
این بازی برای هر دو تیم ۶ امتیازی است. سپیدورد اگر این بازی را به سود خود به پایان ببرد این فرصت را خواهد داشت که با پیروزی در بازی معوقه با فجر سپاسی به صدر جدول برگردد. پیروزی در این دیدار آسان به دست نمی آید به این خاطر که پارس جنوبی جم ۱۲ هفته است که شکست نخورده و از سویی با ۱۰ گل خورده در ۲۲ بازی بهترین خط دفاعی بازی ها را در اختیار دارد.
سپیدورد باید پیش بینی این را هم داشته باشد که پارس جنوبی جم برای پیروزی بازی می کند چون در رده سوم جدول قرار دارد و مدعی صعود به لیگ برتر است. پارس جنوبی جم به خوبی می داند که با پیروزی در این دیدار حتی می تواند به رده دوم جدول صعود کند.
این تیم دو هفته پیش در خانه تیم خونه به خونه هم با دو گل پیروز شده بود.
با وجود سرمای شهر رشت استادیوم شهید عضدی رشت مملو از جمعیت خواهد شد به این دلیل که یک بازی حساس برای سپیدورد است و همان طور که اشاره شد می تواند باعث صعود این تیم به صدر جدول شود.
میزنیم پارس و می ترکونیم….
دوستان، در روزهای بعد از دربی، زیر اخبار اون بازی، کامنتهایی گذاشتم که با توجه به پلاس بودن آبایها توی سایت سپیدرود کبیر، بیشتر برای اونا کاربرد داشت و البته برای آبرارانی که احیانا بعضی از اون موارد رو مطلع نبودند. با توجه به اینکه اون مطالب خیلی مهم هستن و الان با رسیدن اخبار جدید از پیروزی غرورآفرین سپیدرود کبیر بر تیم دوم ملوان نیروی دریایی(لونه به لونه) از دسترس دور شدن، با عرض پوزش از آبراران و البته خواهرمون، دخترسپیدرودی، اینجا تکرارشون میکنم. منو ببخشید:
درود
سایت معتبر سایتی است که خبرها و اطلاعاتی که به مردم می دهد بروز باشد. بازی به قرار اطلاع نیم ساعت دیرتر برگزار خواهد شد. یعنی ساعت ۱۴۳۰ اما در سایت شما اشاره ای به آن نشده است. لطفا” سریع مشخص کنید بازی چه ساعتی است.
سال ۵۲ ، یعنی پنج سال قبل از انقلاب، ملوان نیروی دریایی در انتخابی تخت جمشید موفق نشد ولی نیروی دریایی با فشار و رانت و ازآنجاییکه میخواست تیم در دسته یک تخت جمشید داشته باشه، با اعمال نفوذ ملوان نیروی دریایی رو به دسته یک تخت جمشید تحمیل کرد که این مطلب در مصاحبه رضا ویشگاهی، پیشکسوت ملوان نیروی دریایی منتشر شده. از همون ابتدا با این ترفندها ملوان نیروی دریایی در بالاترین سطح فوتبال ایران صاحب جایگاه شد و رشت محروم ماند، ولی سپیدرود کبیر روی پای خودش ایستاد و در دسته دوی تخت جمشید همه ساله مدعی صعود بود و سرانجام وقتی در سال ۵۶ صعود کرد مسابقات بخاطر انقلاب تعطیل شد. بعد از انقلاب هم همیشه نیروی دریایی حامی ملوان بود و دو باشگاه محبوب رشت خصوصی و محروم از داشتن حامی دولتی در این فوتبال تمام دولتی ایران بودند. به محض اینکه شهرداری رشت یکی از دو تیم رشتی را مورد حمایتی مشابه نیروی دریایی قرار داد، فوتبال رشت در ابتدای دهه ۷۰ با استقلال شهرداری به بالاترین سطح فوتبال ایران ورود کرد و نشان داد علت حضور انزلی در بالاترین لیگ کشور و عدم حضور رشت در آن فقط و فقط به حمایت و رانت و نفوذ نیروی دریایی وابسته است و اگر باشگاههای رشتی هم چنین حمایتهایی داشته باشند، ملوان نیروی دریایی که هیچ، تنه به تنه قدرتهای لیگ کشور میزنند. در یکی از همان سالها که ملوان نیروی دریایی علیرغم حمایت نظانی ها، سقوط کرده و در دسته دوم آزادگان حضور داشت، در هفته آخر با تبانی با ابومسلم مشهد، از صعود استقلال شهرداری رشت جلوگیری کرد!! بدلیل اینکه میثاقیان مربی ابومسلم بود و در سالهای دور در ملوان نیروی دریایی بازی میکرد و همچنین به دلیل دشمنی با رشت و جلوگیری از صعود استقلال شهرداری به لیگ یک آزادگان(آن زمان لیگ برتر وجود نداشت). این مورد تبانی با ابومسلم توسط شخص فاضل قدیری که در آن بازی در مشهد کاپیتان ملوان نیروی دریایی بود به یکی از نزدیکان گفته شده و در آن بازی تا دقایق پایانی ملوان نیروی دریایی یک بر صفر از ابومسلم جلو بود و اگر همین نتیجه باقی میماند با برد استقلال رشت که همزمان در رشت بدست آمده بود دو تیم گیلانی به لیگ یک آزادگان صعود میکردند اما در دقایق پایانی و با آن تبانی کثیف علیه رشت، بازی مشهد یک یک شد و همان تک امتیاز منجر به صعود ملوان نیروی دریایی و ابومسلم شد!!در ادامه به تعدادی از تقابلهای تاریخی سپیدرود و ملوان و حاشیه های آنها اشاره میکنم: سال ۱۳۵۵ اولین تقابل جدی فوتبال رشت و انزلی با رویارویی سپیدرود و ملوان در جام حذفی ایران در تک بازی “ورزشگاه انزلی” رقم خورد!!! این بازی با تمام حواشی به وجود آمده با دو گل غفور جهانی و عزیز اسپندار در مقابل تک گل کامیاب به سود شاگردان صالح نیا خاتمه یافت.
سال ۱۳۶۱ یکی از طلاییترین سالهای فوتبال رشت در تقابل با انزلی بود، در این سال سپیدرود در یک بازی نفس گیر با دو گل ملوان نیروی دریایی را مغلوب کرد. گل اول بازی را مرحوم هوشنگی و گل دوم را حمیدرضا منصوری بثمر رساندند. این بازی رفت دو تیم بود ملوان نیروی دریایی با ترکیب رمضان احمدپور،درجزی،پیشگاه هادیان، قدیر بحری،مرحوم فرخ جهانی،حمید محمدیان،کهن قنبریان،عزیز اسپندار، غفور جهانی و علافی با سرمربیگری صالح نیا برای اولین بار برابر سپید رود شکست خورد و در بازی برگشت نیز دیدار دو تیم با نتیجه ۰-۰ به پایان رسید.
در سال ۱۳۶۲ مرحوم ایرج زهرابی رئیس هیات فوتبال گیلان بود وی در نیمه نهایی لیگ گیلان تک بازی پر التهاب ملوان نیروی دریایی و سپیدرود را در اقدامی عجیب در “ورزشگاه انزلی” برگزار کرد تا برنده بازی به دیدار پایانی راه یابد!!!
در آن دیدار سپیدرود خیلی خوب شروع کرد و شوت سنگین محمد احمدپور از فاصله ۴۰ متری دروازه ملوان نیروی دریایی را باز کرد، اما ملوان نیروی دریایی فشار عجیبی روی دروازه سپیدرود وارد کرد تا سرانجام در دقیقه ۷۰ به یک “پنالتی” برای ملوان نیروی دریایی منجر شود که این پنالتی توسد قدیر بحری به گل تساوی ملوان نیروی دریایی تبدیل شد.
بازی به وقت های اضافه کشیده شد و ملوانان همچنان فشار را روی دروازه حریف حفظ کردند در حالی که بازی به دقیقه ۱۲۰ و شروع ماراتن پنالتیها نزدیک می شد ناگهان مرحوم قایقران با یک شوت راه دور بی نظیر استادیوم را منفجر کرد و ملوان نیروی دریایی را به دیدار پایانی لیگ گیلان فرستاد. اما مهمترین اتفاقی که بعد از انقلاب آتش حاشیه‌های نبرد تیمهای رشت و انزلی را شعله‌ورتر کرد، دیدار دو تیم سپیدرود و ملوان نیروی دریایی در فینال مسابقات لیگ قهرمانی استان گیلان در سال ۶۳ بود. بازی رفت این دو تیم در رشت برگزار شد که به دلیل ازدحام تماشاگران و حضورشان در کنار زمین، نیمه کاره ماند. چند روز بعد این بازی تکرار شد و با تساوی بدون گل به پایان رسید.
بازی برگشت در انزلی برگزار شد و درحالیکه سپیدرودیها با یک گل پیش بودند، تیم ملوان نیروی دریایی توانست توسط قایقران در دقایق پایانی بازی گل تساوی را به ثمر برساند تا بازی با نتیجه یک بر یک به پایان برسد. سپیدرودیها و طرفدارانش با توجه به قانون گل زده در خانه حریف، غرق در شادی قهرمانی بودند که در کمال تعجب دیدند مسئولان برگزاری مسابقه در اقدامی بی سابقه اعلام کردند برنده در وقت اضافه مشخص خواهد شد و قانون گل زده در خانه حریف که همیشه انجام میشد، در این بازی لحاظ نمیگردد!!
اجرا نشدن دقیق قانون که بسیار تعجب آور و آنی بود و از نفوذ عجیب نیروی دریایی حکایت داشت، باعث ایجاد درگیری‌هایی شد اما در نهایت با برقراری آرامش نسبی، مسابقه ادامه یافت. در دقیقه ۷ وقت اضافه، داور یک ضربه “پنالتی” به سود ملوان نیروی دریایی اعلام کرد!!! ضربه غفور جهانی توسط مصطفی خمامی مهار شد اما باز هم در عین ناباوری، داور رای به تجدید این ضربه داد که اینبار “زننده ضربه تغییر کرد” و قایقران آن توپ را به گل تبدیل کرد تا با همین گل در نهایت ملوان نیروی دریایی با نتیجه دو بر یک پیروز شده و به قهرمانی دست یابد!!
پس از پایان مسابقه ابتدا بازیکنان دو تیم درگیر شدند که این درگیریها به سکوی تماشاگران کشید و در این شرایط و با تصمیمات بسیار بحث برانگیز داور و مسئولین برگزاری مسابقه، بازیکنان و خیل هواداران رشتی به هیچ وجه قادر به کنترل خود نبودند! این آغاز دوباره‌ای بود در تنش‌ها و حاشیه‌های شهرآورد استان گیلان. در سال ۱۳۶۴ سپیدرود رفت و برگشت ملوان نیروی دریایی را شکست داد و یک دبل تاریخی را رقم زد و بنوعی انتقام حوادث سال قبل را بخوبی گرفت. قرمزپوشان دیدار رفت را در انزلی(۲برصفر) و بازی برگشت را با گل حسن حاجی پور(یک بر صفر) به سود خود به پایان رساندند. در این سال سپیدرود قهرمان گیلان شد و صالح نیا در ملوان نیروی دریایی جوانگرایی را استارت زد تا به ملوان نیروی دریایی روح دوباره ببخشد.
در سال ۶۶ مرحوم قایقران با۲۶ سال سن با دو شوت راه دور و استفاده از ضعف سنگربان سپیدرود (مسعودی) دروازه سپیدرود را گشود تا ملوان نیروی دریایی آن دیدار را به نفع خود به پایان ببرد.پیروزی و موفقیت زمانی شیرین و دلچسب است که جوانمردانه و با قضاوت عادلانه بدست آید، نه با پنالتی های مداوم و اخراج بازیکنان حریف و اعمال نفوذ از خارج مستطیل سبز و . . . !! چنین پیروزیهایی اگر به دوستان ملوانی میچسبد، مبارکشان باشد.
در نهایت، واقعیت اینه که رشت در طول پنجاه سال، بدون حمایت و بودجه دولت، دو باشگاه مردمی و پرهوادار رو حفظ کرده و هر زمان بصورت مقطعی توسط شهرداری یا شرکت پگاه یا داماش از فوتبال رشت حمایتی بعمل اومد، این شهر به بالاترین سطح و لیگ کشور رسید و حتی فینال جام حذفی رو هم دید، اما انزلی فقط با حمایت پنجاه ساله نظامی تونسته خودشو حفظ کنه و همیشه در انتهای جدول لیگ بوده و علیرغم همه حمایتها سه مرتبه سقوط هم کرده!! ولی فوتبال رشت هر زمان سقوط کرد با بحران مالی و مالکیتی مواجه بود که همه اینها حاصل عدم حمایت مداوم و منابع اعتباری پایدار هست. انزلی بدون حمایت نیروی دریایی و با استفاده از بازیکنان و ستاره های ملوان و برای خارج شدن از سایه همیشگی نیروی دریایی، استقلال انزلی رو ایجاد کرد که حتی غفور جهانی و سیروس قایقران و خیلی از اسطوره های انزلی هم نتونستن بیش از چند سال حفظش کنن و در کمترین زمان محو شد و ثابت کرد فوتبال انزلی مثل رشت نیست که بدون نیروی دریایی بتونه ادامه حیات بده . . .
قبل از هر چیز از هواداران زحمتکشی که در برف روبی ورزشگاه سهیم بودند ، تشکر ویژه می کنم.
به همت این عزیزان وضع زمین مشابه وضعیت شهر نشد !!!
اگر منتظر امدادرسانی نیروهای مربوطه بودیم ، بازی هم برگزار نمی شد !
اما سوالی که برای بنده مطرح شده اینه که چرا بازیهای سپیدرود زودتر از سایر بازیهای لیگ باید برگزار شود ؟!
چرا تیم های نباید بازی هایشان را همزمان برگزار کنند ؟
از مسئولین محترم باشگاه تقاضا دارم به این مهم رسیدگی نمایند
با تشکر
خاطره ای تاریخی از افتضاح مرد بی اخلاق مدعی اخلاق:
سال ۶۰-۶۱ مصطفی داوودی رییس سازمان تربیت بدنی شد و طرح ۲۷ ساله ها را به بهانه جوانگرایی مطرح کرد و بازیکنان شناخته شده آن زمان همچون ناصرحجازی، حسن روشن، علی پروین و… از تیم ملی کنار گذاشته شدند. سرمربی وقت آن دوره، ناصرابراهیمی بود که اصرار داشت اعضای برکنار شده در تیم باشند و چون به توافق نرسیدند او نیز برکنار شد و جلال چراغپور بجای وی هدایت تیم ملی را به عهده گرفت. لازم به ذکر است که رییس فدراسیون آب شناسان بود.
با حذف بازیکنان بزرگ و ثابت تیم ملی، اشخاصی مثل محمد مایلی کهن، محمد دادکان، محمد پنجعلی، حمید درخشان و فیروزی و… در ترکیب تیم ملی قرار گرفتند تا بدین ترتیب تیم ملی ایران با چهره ای متفاوت وارد بازیهای آسیایی دهلی نو ۱۹۸۲ شود.
ایران با یک باخت مقابل ژاپن و دو برد مقابل کره و یمن شمالی از گروه بالا آمد و در بازی اصطلاحا ضربدری مقابل کویت در زمین دهلی نو با تماشاگران و داور هندی قرار گرفت. همه چیز خوب بود واز آنجایی که هندی ها رابطه ای خوب با ایران داشتند، جو نسبتا آرامی نیز در استادیوم محل برگزاری مسابقه پا برجا بود. بالاخره بازی با کش و قوس فراوان در نود دقیقه معمول مسابقه با نتیجه بدون گل مساوی به پایان رسید. در وقت های اضافه این مسابقه، محمد مایلی کهن که در طول بازی نیز عصبی بازی می کرد، خطایی را بر روی بازیکن کویت انجام که در نهایت این توپ منجر به گل کویت می شود و در نهایت ایران از دور مسابقات حذف می شود.
در این بازی حادثه ای خلق شد، که شاید جهان فوتبال به خود ندیده بود. تابلوی تعویض بالا می رود، محمد مایلی کهن باید زمین را ترک کند اما او با بی توجهی داخل زمین می ماند… تابلو تعویض بالاست ولی محمد مایلی همچنان مصر بر ماندن است! داور تذکر می دهد، هم تیمی ها خواهش می کنند، اما مایلی کهن شروع به پرخاشگری و بی احترامی به داور می کند و شاید اگر مماشات داور که به نظر چندباری قصد نشان دادن کارت زرد دوم و اخراج را داشت نبود، هرگز این تعویض رخ نمی داد. بالاخره تعویض با اصرارهای بازیکنان صورت می گیرد و سرانجام محمد مایلی با گریه و عصبانیت از زمین خارج می شود…
برای یادآوری به فراموشکاران انزلیچی … خاطره ای از دربی در ورزشگاه انزلی بیان میکنم که سالها قبل از برد یک بر صفر داماش در بهشت تختی انزلی که با گل جهانگیر عسکری (جهانگیر شاه) اتفاق افتاد، استقلال رشت با رهبری مرد مقتدر دروازه ها (امید هرندی) با در گل از راه دور و سهمگین عیسی هاشمی که قبلتر بهمراه برادرش جلال هاشمی بازیکنان سپیدرود کبیر بودند، ملوان نیروی دریایی را در بهشت تختی انزلی زمینگیر کرد. آری بردهای رشت در انزلی بسیار بیشتر از بردهایشان در رشت است، فقط حیف که اینجا نمیتوان عکس منتشر کرد، وگرنه عکس آن تیم متعصب موجود است:
دیدار استقلال رشت و ملوان نیروی دریایی در اواخر دهه شصت در استادیوم تحتی انزلی برگزار شد.
در این دیدار، عیسی هاشمی با دو شلیک سهمگین، استادیوم انزلیچیها را به سکوت محض فرو برد (آبایهای ریش سفید باید بیاد داشته باشند) و شاگردان استاد مجید جهانپور(پدر فوتبال شهر باران) موفق به پیروزی در این دربی شدند تا به این ترتیب در بین هواداران رشتی شعار “عیسی گلان بندر آتیش بزه” سر داده شود.
بازیکنان حاضر در آن تیم رویایی بشرح زیر بودند: امید هرندی، بهزاد داداش زاده، اکبر فرضی، اسماعیل زاهد ویشگاهی، فریبرز قوی پنجه ،فرامرز قوی پنجه، سیدرضا بهشتی، سعید عاشوری،عیسی هاشمی ،مسعود ارسلانی و مهدی تنهایی.
ممنون آقا مهدی بسیار زیبا بود
مهدی جان فکر کنم همه ایران اینارو میدونن و شما هم به اندازه کافی این مطلب زیبا رو گذاشتی تو این سایت با تشکر ازشما، بهتره بیشتر راجبه تیم خودمون صحبت کنیم
آقا مهدی بهتر نیست خودت و به دکتر نشون بدی فکر کنم آلزایمر گرفتی مطالب تو توی هر پست میزاری یه بار جوابتو دادم . واقعا این جه ظلمی که بالای ۳۰ سال دچارش شدین یه کم تلاش کنید امسال ازش رهایی پیدا می کنید
همه ایران میدوننو خوب اومدی مهدی جان.آمارو نگاه کن ببین چندبار ملوان کل تیمهای رشتی رو برده.چی میگین آخه شماها.مث کبک کلتونو کردین تو برف.هواداران سپیدرود استاد پرتابهای از راه دور.اینم از فرهنگ کلانده کشک.آبراران ابچ بیمزه.پارس جنوبی ترکوندتون
پارس داران چرا بعد باخت لونه به لونه نمیومدی پارس نمیکردی؟!