وبسایت باشگاه سپیدرود رشت
لیگ‌های پایین، نقاط کور فوتبال ایران
آرمن ساروخانیان
وب سایت فرهنگی ورزشی سپیدرود – در روزهایی که لیگ برتر بلاتکلیف است، دو خبر از لیگ‌های پایین‌تر جلب توجه می‌کند؛ جابه‌جایی امتیاز داماش و کارون خرمشهر که اولی به لیگ یک آمده و دومی به لیگ دو سقوط کرده. صبای قم، نفت تهران و راه‌آهن که تا چند سال پیش لیگ برتری بودند، در قرعه‌کشی لیگ سه همگروه شدند.
لیگ های پایین را می‌توان جزو نقاط تاریک فوتبال ایران دانست. برای رسانه‌ها معمولاً شروع و پایان این مسابقات اهمیت دارد و غیر از آن تنها زمانی خبری بیرون می‌آید که فاجعه‌ای رخ داده باشد. تیم‌هایی که در تلاش برای رسیدن به لیگ برتر هستند یا از آن سقوط می‌کنند، انگار در تونل تاریکی به سر می‌برند.
برای دانستن مشکلات این تیم‌ها، باید سختی‌هایی که لیگ برتری‌ها دارند را چند برابر کنید. از دردسرهای سفر و خرابی زمین بگیرید تا اشتباهات داوری و خطر دائمی تبانی که تیم‌ها را رها نمی‌کند.
از اینها که بگذریم به یک بحث حیاتی می‌رسیم؛ درآمدزایی. اگر تیم‌های لیگ برتری حداقل روی کاغذ چند منبع درآمد مشخص دارند، در لیگ‌های پایین‌تر از همین چند مورد هم خبری نیست. در این تونل تاریک باشگاه‌ها علاوه بر انواع و اقسام مشکلات موجود باید با بی‌پولی هم بجنگند، به امید اینکه روزی به لیگ برتر برسند.
اسپانسرهای محلی تنها بخشی از بودجه را تأمین می‌کنند و باشگاه‌ها برای بقا باید چشم‌شان به کمک‌های بلاعوض نهادهای محلی باشد، ولی باز هم انبوهی از طلبکاران باقی می‌ماند.
فدراسیون و سازمان لیگ که برای سر و سامان دادن به لیگ برتر دردسر زیادی دارند، توجه‌شان به لیگ‌های پایین‌تر خیلی کمتر است و وضعیت تیم‌ها مثل جنگ گلادیاتورهاست که باید همدیگر را بکشند تا یکی زنده بماند.
فوتبال ایران به چهار لیگ سراسری تقسیم شده. لیگ برتر که ویترین فوتبال ایران است، نسبتاً وضعیت بهتری دارد. در لیگ یک به دلیل پوشش تلویزیونی تا حدودی نور به زوایای تاریک تابانده می‌شود، ولی مشکلات و تخلفات پرشمارند.
لیگ دو و لیگ سه کاملاً نقطه کور است. تیم‌هایی که آنجا گرفتار شوند به سختی می‌توانند نجات پیدا کنند. نه درآمدی دارند و نه از پوشش تلویزیونی خبری است تا توجه به مسابقات جلب شود.
لیگ های پایین تر سوای بحث سقوط و صعود، باید بتوانند هویت مستقلی داشته باشند. دخل و خرج تیم‌ها بخواند و حیات و ممات‌شان ارتباطی به سقوط و صعود نداشته باشد. این هنر فدراسیون و سازمان لیگ است که برای رونق این لیگ‌ها راه‌حل‌هایی پیدا کند.
جذب اسپانسر و پوشش رسانه‌ای می‌تواند به بهبود شرایط اقتصادی و کیفیت بازی‌ها کمک کند، در غیر این‌صورت ادامه این لیگ‌ها با این شرایط هیچ فایده‌ای برای فوتبال ایران ندارد.
اگر قرار است تیم‌های لیگ دو و سه در فقر و بی خبری پیش بروند و مسابقات با پایین ترین کیفیت برگزار شود، بهتر است قید لیگ سراسری را زد و این تیم ها به مسابقات استانی برگردند تا حداقل آنجا رونق دوباره‌ای بگیرد.
