وبسایت باشگاه سپیدرود رشت
وقتی فقط ادای حرفه ای ها را در می آوریم!
(خبرگزاری میزان / نوشته از میلاد اعظمی)
وب سایت فرهنگی ورزشی سپیدرود – بهتر است حداقل بین خودمان هم که شده به این اندازه ادعای حرفه‌ای بودن را نداشته باشیم و سر خودمان را کلاه نگذاریم.
«فوتبال ما حرفه‌ای شده»، «فوتبال حرفه‌ای است»، «جابه‌جایی بازیکنان بین تیم‌ها حرفه‌ای است»، «فلان داستان در فوتبال حرفه‌ای است»، «لیگ ما حرفه‌ای است» و … .اینها بخشی از جملات و کلماتی است که در فوتبال ما از آنها استفاده می‌شود.
«حرفه‌ای» بودن مسئله‌ای است که مسئولان و اهالی فوتبال ایران روی آن تاکید فراوانی دارند. البته که فوتبال ما فقط در اسم حرفه‌ای است و وقتی وارد جزئیات می شویم می بینیم که از حرفه ای بودن هیچ نشانی نداریم.
اگر خارجی بودن شماره بازیکنان، برنامه ریزی تقریبا منظم، پرداخت پول های نجومی و البته هواداران را از فوتبال ایران بگیریم دیگر تقریبا هیچ فاکتور ریز و درشت دیگری برای اینکه خودمان را حرفه‌ای بدانیم نداریم.
برای این ادعای خود چندین و چند مثال داریم که شاید با مرور آنها به این مسئله پی ببرید که فوتبال ایران «نیمه حرفه‌ای» هم نیست چه برسد به حرفه‌ای.
*لیگ ایران تنها لیگ حرفه‌ای در جهان است که در آن دو تیم یا چند تیم می‌توانند اسپانسر مشترک داشته باشند!
*فقط در لیگ ایران می‌بینید که یک تیم در طول یک فصل چند اسپانسر مختلف عوض می‌کند.
*در کمتر کشور و لیگ حرفه‌ای نام تیم‌ها در طول فصل تغییر می‌کند.
*کجای دنیا به اندازه فوتبال ایران خرید و فروش امتیاز تیم‌ها صورت می‌گیرد؟ کجای دنیا تیمی را به راحتی از شهری به شهر دیگر منتقل می‌کنند؟
*در کدام کشور و لیگ حرفه‌ای فوتبال، کار خبری به شکلی که الان در ایران انجام می‌شود، دیده شده؟
*در کجای دنیا یک پیشکسوت یا مسئول در بین بازی به جایگاه خبرنگاران می‌آید و مصاحبه می‌کند؟
*در کدام لیگ حرفه‌ای یک تیم در طول فصل چند بار رنگ و طرح لباسش را تغییر می‌دهد؟
*کجا نشست‌های خبری قبل و بعد از بازی به این شکل برگزار می‌شود؟
*چرا حق پخش تلویزیونی فوتبال که در تمام دنیا مهمترین منبع درآمد باشگاه‌ها است در فوتبال ایران به باشگاه‌ها تعلق نمی‌گیرد؟
*در کدام لیگ حرفه‌ای تیم‌ها و باشگاه‌ها هنوز دغدغه زمین بازی، زمین تمرین، لباس و حتی توپ دارند؟
*در کجای دنیا قوانین انضباطی و مسائلی این چنین به صورت دل‌بخواهی از طرف مسئولان وضع می‌شود؟
*در کدام فوتبال حرفه‌ای مسئولان یک فدراسیون و سازمان لیگ فقط به خاطر اینکه سفری خارجی بروند تبدیل به لیدر می‌شوند؟
*کجا دیدید که انتصاب‌های فوتبالی بدون حساب و کتاب باشد؟
*در کدام لیگ تمام پست‌های مهم به بازنشسته‌ها رسیده و پیرمرد‌ها هنوز سرکار هستند؟
*در کدام فوتبال حرفه‌ای سرمربی تیم ملی یک کشور همه کاره فوتبال آن کشور می‌شود؟
*در کدام لیگ حرفه‌ای امکانات سخت‌افزاری به بدی فوتبال ایران است؟
*کجا ورزشگاه‌های فوتبال به این اندازه غیر استاندار و غیرقابل استفاده است؟
*در کدام لیگ حرفه‌ای به این صورت که در ایران می‌بینیم در میکسدزون و نشست‌های خبری کار خبری صورت می‌گیرد؟
*در تمام دنیا از تیم‌های باشگاهی ضمانت‌های مالی سنگین گرفته می‌شود، اما در ایران چنین مسئله‌ای صحت ندارد.
*در کجای دنیا مراسم برترین‌های یک لیگ به صورت سلیقه‌های برگزار می‌شود؟
*در کدام لیگ حرفه‌ای قوانین نقل و انتقالات به صورتی است که یک ملی‌پوش سیرالئون می‌تواند در لیگ بازی کند، ولی یک بازیکن با کیفیت خارجی که ملی‌پوش نیست نمی‌تواند بازی کند؟
*در کدام لیگ اختلاف درآمد بازیکنان با داوران به این اندازه زیاد است.
*در کدام لیگ برای باشگاه‌های زیان‌ده طوری پرونده‌سازی می‌شود که این تراز مالی این باشگاه‌ها سود ده می‌شود؟
*در کدام لیگ حرفه‌ای فوتبال به این اندازه دولتی است و دولت در فوتبال دخالت می‌کند؟
*در کدام لیگ حرفه‌ای قبل و هنگام بازی برق ورزشگاه می‌رود؟
این موارد تنها بخشی از «باگ‌ها» و ایرادات فوتبال مثلا حرفه‌ای ایران است. بیایید کمی واقع‌بین باشیم. آیا واقعا فوتبال ما و اتفاقات آن حرفه‌ای است؟
آیا اگر پرونده سازی های مصلحتی نباشد فوتبال ایران توسط کنفدراسیون فوتبال آسیا مجوز‌های حرفه ای را می گیرد؟ وقتی به این موارد نگاه می کنیم می بینیم فوتبال ایران اگر آماتور نباشد حرفه ای هم نیست.
که اگر فوتبال ایران حرفه ای بود و افراد مرتبط با آن حرفه ای بودند هیچ وقت شاهد این نبودیم که در تورنمنت های مهم «آی دی کارت های» خبرنگاران و عکاسان آن به خاطر رفتار غیر حرفه ای ضبط شود.
بحث در این مورد زیاد است، بهتر است حداقل بین خودمان هم که شده به این اندازه ادعای حرفه ای بودن را نداشته باشیم و سر خودمان را کلاه نگذاریم.
