3 دیدگاه ارسال شده است

• افشین گفت:

  ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۶ در ۱۳:۰۷

  پیروزی افتخار آفرین تیم فوتبال سپیدرود را به تمامی دست اندرکاران وهواداران این تیم تبریک گفته آرزوی موفقیت تیم محبوب شهرمان در رقابتهای لیگ برتر و کسب سهمیه آسیایی را دارم

  پاسخ
• فرهاد گفت:

  ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۶ در ۱۴:۲۱

  دوستان این را در پاسخ بعضی هواداران تیم ملوان در بعضی از سایتهای خود، کهتیم سپیدرود را یک تیم محلاتی عنوان نموده بودند می نویسم. امیدوارم این حضرات از این خوابی که سالهاست در آن غوطه ورند بیرون بیایند.

  بعضی از کاربران در سایتهای هواداران ملوان نوشتند تیم سپیدرود یک تیم محلاتی بود و یکباره به لیگ برتر رفت!!
  خوب این تقریبا” درست است، در فوتبال دولتی، تیمهای مردمی محلاتی هستند، چه، اگر فوتبال حرفه ای مثل آنچه در اروپاست در این کشور جاری بود، تیم محلاتی سپیدرود الآن یکی از پنج تیم قدرتمند ایران بود. تیمی که بدون پول و مالک و مدیرعامل و هزاران مشکل ریز و درشت بتواند ظرف یکسالی که از لیگ دو به لیگ یک آمد به لیگ برتر صعود نماید نشان دهنده بنیه قوی اجتماعی است که در این فوتبال دولتی محو گردیده است. رشت با این پتانسیلی که دارد براحتی می تواند دو تیم داشته باشد.در این سال از حمایتهای استان استفاده نکردیم بلکه از حمایت ها و پتانسیل شهر رشت که بسیار بیشتر از این چیزی است که دیده ایم استفاده کردیم. دوستانی که گفتند حمایت استانی از سپیدرود شده سخت در اشتباهند، چرا حمایتهای مردمی استان بله، اما مالی و لجستیکی خیر. همه مردم گیلان بویژه شرق گیلان نیز برای حمایت سپیدرود به استادیوم می آمدند. استاندار صد میلیون به سپیدرود پرداخت کرد و صد میلیون نیز به ملوان. اگر حمایت های استانی بود برای همه بود هم ملوان و هم سپیدرود.
  آنچه باعث صعود تیم شد شعور هواداران سپیدرود بود، با شکست تیم، مربی و بازیکن را فحش پیچ نمی کردند و بمحض ناکامی نا امید نمی شدند. به چشم خود شاهد بودم بعد از هز ناکامی، لیدرهای تیم هواداران را جمع می کردند و به تشویق تیم می پرداختند. همواره در تمرینات تیم حداقل پنجاه نفر بودند که از کادر فنی گرفته تا تمامی بازیکنان را به نام تشویق می کردند. در این سه سال ما از پتانسیل شهر خود استفاده کردیم اما هیچگاه این کمک به حدی نبود که بازیکنان را اشباع کند. قرارداد بازیکنان آس ما مثل شایان مصلح در دوسال 20 میلیون بود که مجموعا” سی درصد گرفت بقیه هم همینطور.
  اما در مورد ملوان، ملوان بر خلاف سپیدرود که صد در صد مردمی بود، یک تیم کاملا” نظامی بود. البته تیمهای نظامی بودجه های کارخانه ها را ندارند اما امکانتی دارند که می تواند یک تیم را سالهای سال سرپا نگاه دارد. ملوان اینگونه شکل گرفت و به لحاظ مدیریت نظامیان که ثبات را نیز همراه داشت، همواره در سطح اول فوتبال کشور فعال بود.

  حتی تعدادی از بچه های رشت و اطراف رشت نیز برای ادامه فوتبال به ملوان می آمدند. الآن اوضاع عوض شده و دولت سعی کرده دست خود را از تیمداری کوتاه کند ، نیروی دریایی نیز از این تصمیم مستثنی نبود و به مرور پای خود را دارد عقب می کشد، نمونه اش ملوان و فجر سپاسی که کاندیدای اصلی سقوط بود. سپاه دیگر قصد تیمداری در شیراز را ندارد. نمونه های قبلی از هم پاشیدن پاس شهربانی، عقاب نیروی هوایی، راه آهن تهران، صبا باطری، بانک ملی، دارایی و …….
  بنابراین، آنچه به تیم ملوان ثبات داد، مالکیت نیروی دریایی بود. سپیدرود اینگونه نبود، هر چه داشت روکرد اما در برابر تیمهایی که دولت مالک انها بود کاری نمی توانست انجام دهد. سپیدرود از این نظر علاقه مندان زیادی دارد که این تیم توسط مردم تاسیس و توسط مردم اداره شد و بخاطر همین است که اینقدر مردم این تیم را دوست دارند و بازیهای این تیم در لیگ امسال حتی سال گذشته در لیگ دو، پرتماشاگرترین بازیها بود که تقریبا” رکورد زد. امروز هم در برنامه 90 فردوسی پور، می خواهیم باز هم رکورد بزنیم. مطمئنا” اگر فوتبال حرفه ای اروپا در ایران اجرا شود هم سپیدرود و هم داماش سالها با قدرت در لیگ برتر خواهند بود.

  پاسخ
• مهدی گفت:

  ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۶ در ۰۹:۵۱

  احسنت فرهاد جان،
  کیه که بفهمه و کیه که واقعیت رو بپذیره؟! بخاطر همون امکاناتیکه نظامی ها دارن و سالها یک تیم رو سرپا نگه میداره، تمام استعدادهای فوتبال گیلان، حتی حومه رشت و حتی کسانیکه دلشون با رشت بود، بخاطر مهیا بودن شرایط مجبور بودن از ملوان شروع کنن و شما تعصب تامینی و نزهتی و رستمی و اشکهاشونو در روز صعود دیدین!!
  تا کور شود هرآنکه نتواند دید . . .

  پاسخ