وبسایت باشگاه سپیدرود رشت
گزارش تصویری اف سی داماش از دیدار سپیدرود – نساجی: ویژه عاشقان بی ادعا
(سایت هواداران داماش گیلان / عکس ها از: آرمین زاهد)
وب سایت رسمی باشگاه فرهنگی ورزشی سپیدرود – هواداران تیم فوتبال سپیدرود رشت آنقدر پای عشق شان ماند تا این بغض چندین ساله بالاخره ترکید وسپیدرود لیگ برتری شد.
تصاویر زیر بخشی از هواداران عاشقی است که شاهد لیگ برتری شدن این تیم از نزدیک بودند …
سال ۱۳۵۵ اولین تقابل جدی فوتبال رشت و انزلی با رویارویی سپیدرود و ملوان در “جام حذفی ایران” در “تک بازی ورزشگاه انزلی” رقم خورد. این بازی با تمام حواشی به وجود آمده با دو گل غفور جهانی و عزیز اسپندار در مقابل تک گل حسین کامیاب به سود شاگردان صالح نیا خاتمه یافت و این اولین شکست فوتبال رشت در نخستین دربی گیلان بود.
سال ۱۳۶۱ یکی از طلاییترین سالهای فوتبال رشت در تقابل با انزلی بود، در این سال سپیدرود در یک بازی نفس گیر با دو گل، ملوان را مغلوب کرد. گل اول بازی را مرحوم مهردادهوشنگی و گل دوم را حمیدرضامنصوری بثمر رساندند. این بازی رفت دو تیم بود و ملوان با ترکیب رمضان احمدپور، منوچهر درجزی، محمود پیشگاه هادیان، محمد قدیر بحری، مرحوم فرخ جهانی، حمید محمدیان، کهن قنبریان، عزیز اسپندار، غفور جهانی و علی علافی با سرمربیگری بهمن صالح نیا برای اولین بار برابر سپیدرود شکست خورد و در بازی برگشت نیز دیدار دو تیم با نتیجه ۰-۰ به پایان رسید.
در سال 1362 مرحوم ایرج زهرابی رئیس هیات فوتبال گیلان بود، وی در “نیمه نهایی لیگ گیلان” تک بازی پر التهاب ملوان و سپیدرود را در “انزلی” برگزار کرد تا برنده بازی به دیدار پایانی راه یابد.
در آن دیدار، سپیدرود خیلی خوب شروع کرد و شوت محمداحمدپور از فاصله ۴۰ متری دروازه ملوان را باز کرد، اما ملوان قدرتمند آن زمان فشار عجیبی روی دروازه سپیدرود وارد کرد تا سرانجام در دقیقه ۷۰ به یک “پنالتی” برای ملوان منجر شود که این پنالتی توسد محمدقدیر بحری به گل تساوی ملوان تبدیل شد.
بازی به وقت های اضافه کشیده شد و ملوانان همچنان فشار را روی دروازه حریف حفظ کردند، در حالی که بازی به دقیقه ۱۲۰ و شروع ماراتن پنالتیها نزدیک می شد ناگهان مرحوم قایقران با یک شوت راه دور، استادیوم را منفجر کرد و ملوان را به دیدار پایانی لیگ گیلان فرستاد.
اما مهمترین اتفاقی که بعد از انقلاب، آتش حاشیه‌های نبرد تیم‌های رشت و انزلی را شعله‌ورتر کرد، دیدار دو تیم سپیدرود و ملوان در فینال مسابقات لیگ قهرمانی استان گیلان در سال ۶۳ بود. بازی رفت این دو تیم در رشت برگزار شد که به دلیل ازدحام تماشاگران و حضورشان در کنار زمین، نیمه کاره ماند. چند روز بعد این بازی تکرار شد و با تساوی بدون گل به پایان رسید.
بازی برگشت در انزلی برگزار شد و درحالیکه سپیدرودیها با یک گل پیش بودند، تیم ملوان توانست توسط قایقران در دقایق پایانی بازی گل تساوی را به ثمر برساند تا بازی با نتیجه یک بر یک به پایان برسد. سپیدرودیها و طرفدارانش با توجه به قانون گل زده در خانه حریف، غرق در شادی قهرمانی بودند که در کمال تعجب دیدند مسئولان برگزاری مسابقه در اقدامی بی سابقه اعلام کردند برنده در وقت اضافه مشخص خواهد شد و قانون گل زده در خانه حریف که همیشه انجام میشد، در این بازی لحاظ نمیگردد!!
اجرا نشدن دقیق قانون که بسیار تعجب آور و آنی بود و از “نفوذ عجیب نیروی دریایی” حکایت داشت، باعث ایجاد درگیری‌هایی شد اما در نهایت با برقراری آرامش نسبی، مسابقه ادامه یافت. در دقیقه ۷ وقت اضافه، داور یک ضربه پنالتی به سود ملوان اعلام کرد که ضربه غفور جهانی توسط مصطفی خمامی مهار شد اما باز هم در عین ناباوری، داور رای به تجدید این ضربه داد که اینبار با تغییر زننده ضربه، قایقران آن توپ را به گل تبدیل کرد تا با همین گل در نهایت ملوان با نتیجه دو بر یک پیروز شده و به قهرمانی دست یابد!!
پس از پایان مسابقه ابتدا بازیکنان دو تیم درگیر شدند که این درگیریها به سکوی تماشاگران کشید و در این شرایط و با تصمیمات بسیار بحث برانگیز داور و مسئولین برگزاری مسابقه، بازیکنان و خیل هواداران رشتی به هیچ وجه قادر به کنترل خود نبودند! این آغاز دوباره‌ای بود در تنش‌ها و حاشیه‌های شهرآورد استان گیلان.
در سال ۱۳۶۴ سپیدرود، رفت و برگشت ملوان را شکست داد و یک “دبل تاریخی” را رقم زد. قرمزپوشان دیدار رفت را در انزلی(۲برصفر) و بازی برگشت را با گل حسن حاجی پور معروف به حسن منجیلی، (یک بر صفر) به سود خود به پایان رساندند. در این سال سپیدرود قهرمان گیلان شد و صالح نیا در ملوان جوانگرایی را استارت زد تا به ملوان روح دوباره ببخشد.
در سال ۶۶ مرحوم قایقران با۲۶ سال سن با دو شوت راه دور و استفاده از ضعف سنگربان سپیدرود (مسعودی) دروازه سپیدرود را گشود تا ملوان آن دیدار را به نفع خود به پایان ببرد.
اما یکی از مهمترین دلایل دلگیری فوتبالیهای رشت از هم صنفهای انزلیچی به دهه هفتاد برمیگردد که در لیگ دسته دوم آن زمان که برابر با لیگ دسته اول آزادگان امروزی است، سه تیم ملوان و استقلال رشت و ابومسلم مشهد در کورس صعود به لیگ دسته اول (لیگ برتر فعلی) بودند. صعود ملوان بعنوان تیم اول، یک هفته قبل از پایان فصل قطعی شده بود و در هفته پایانی باید از بین استقلال رشت و ابومسلم مشهد، یک تیم صعود میکرد. برنامه هفته پایانی بگونه ای بود که ابومسلم میزبان ملوان صعود کرده بود و استقلال رشت هم در خانه بازی داشت و شرایط جدول بگونه ای بود که اگر ابومسلم فقط یک مساوی در مشهد از ملوان میگرفت، استقلال رشت حتی با پیروزی هم صعود نمیکرد و ملوان و ابومسلم صعود میکردند. فاضل قدیری، کاپیتان آن روز ملوان در محفلی دوستانه نقل کرد که در آن مسابقه و در مشهد، ملوان تا بعد از دقیقه 80 یک بر صفر پیروز میدان بود و همزمان استقلال رشت در خانه، حریفش را شکست داده بود و این دو نتیجه یعنی صعود دو تیم گیلانی!! اما بنقل از فاضل قدیری، در دقایق پایانی، محمداحمدزاده، سرمربی وقت ملوان، کاپیتان قدیری را به نزد خویش خواند و درخواست کرد که با توجه به اینکه اکبرمیثاقیان، مربی آنروز ابومسلم، در سالهای دور در ملوان بازی میکرد، ترتیبی داده شود تا بازی مساوی به اتمام برسد و با این تک امتیاز، ابومسلم علیرغم برد همزمان استقلال رشت در رشت، بهمراه ملوان به لیگ بالاتر صعود کند و اینچنین شد که در دقایق پایانی، بازی ملوان و ابومسلم یک یک شد و تیم بسیار خوب استقلال رشت در آن سال با سرمربیگری فرهاد کاظمی از صعود بازماند و این فوتبال ناجوانمردانه هم استانیهای ما همیشه در ذهن رشتیها باقی ماند.
برای حمایت و امتیاز بیشتر برای سپیدرود کبیر در برنامه 90 عدد 6 را به 200090 پیامک کنید.لطفا توییت کنید و در اینستاگرام منتشر کنید.سایت برای رای گیری تا چند روز دیگر باز است.