وبسایت باشگاه سپیدرود رشت
یادداشت روز – سپیدرود و پیروی از الگوی یوونتوس
علی رضا مویدی فر
وب سایت رسمی باشگاه فرهنگی ورزشی سپیدرود – با افول فوتبال باشگاهی ایتالیا در سال های ابتدایی قرن حاضر میلادی، کوچ ستاره ها و سرمایه ها از فوتبال این کشور شدت گرفت.
دیگر مقصد ابر ستاره های دنیا لیگ کالچو و تیم های بزرگش نبودند. بحران اقتصادی، کالچوپولی و ظهور رقبایی چون لیگ برتر انگلیس و لالیگای اسپانیا، نفس باشگاه های ایتالیایی را گرفت.
یوونتوس متاثر از این رخدادها و رفت و برگشت از/به سطح اول فوتبال ملی، شیوه هوشمندانه ای برای بازسازی تیمش در پیش گرفت که درکنار اوضاع اقتصادی روبه راه تر، آنها را به دست نیافتنی ترین تیم در لیگ داخلی و یک قدرت قابل اعتنا درلیگ قهرمانان اروپا تبدیل کرد.
آن ترفند هوشمندانه، جذب بازیکن هایی بود که حداقل یکی از این دو خصیصه را داشتند، یا ستارگان درخشانی بودند که در مرز بازنشستگی قرار داشتند و در سال های پایانی اوج فوتبالشان بسر می بردند؛ مثل پاتریس اورا، سامی خدیرا و دنی آلوز و یا جوانان بسیار مستعدی بودند که در تیم هایشان فضا و فرصت کافی برای ابراز وجود نداشتند؛ مثل پل پوگبا و آلوارو موراتا.
حضور این گونه بازیکنان، تلفیق تجربه و جوانی شان درکنار یک کادر فنی قدرتمند و کارکشته، شش قهرمانی پیاپی برایشان بدنبال داشت. علاوه بر اینکه از انتقال همان جوانان به تیم های سابق شان به سود سرمایه گذاری چندین برابری رسیدند.
سپیدرود رشت، در دور جدید فعالیت هایش در فصلی که گذشت، با جذب محمدرضا مهدوی و حسین کعبی، خواسته یا ناخواسته، سناریوی یووه را تکرار کرد و حالا در ابتدای راه اولین دوره حضورش در لیگ برتر، آگاهانه یا ناآگاهانه با جذب بازیکنانی مثل غلامرضا رضایی و تن دادن به شایعاتی ازجمله مذاکره با آندو تیموریان و محمدرضا خلعتبری، همان شیوه را ادامه می دهد.
این ها بازیکنانی هستند که در میانه جدول تقاضای نقل و انتقالات قرار دارند. احتمال چندانی برای حضور دوباره شان در بالاترین سطح بازیکنان ایران وجود ندارد، اما حضورشان درتیم تازه واردی مثل سپیدرود، به این تیم در کسب شخصیت لیگ برتری و اعتماد به نفس در رقابت باسایر تیم ها برای کسب جایگاهی درخور، کمک شایانی میکند.
نکته کلیدی در این هم پوشانی روش ها اما، کادر فنی کارکشته و تاثیرگذار است. علی نظرمحمدی در فصل گذشته و درجریان کار با ستارگان پا به سن گذاشته، نشان داد که در تعامل با بازیکنانی که زمانی برای خود نام و نشانی داشتند، با استفاده درست از اهرم دوستی و روابط درست، استعداد قابل توجهی دارد.
اما فضای لیگ برتر، سطح انتظارات بازیکنان و هواداران و تعدد نام های دهان پرکن، و نیز ایجاد تعادل و تناسب در توانمندی های آنها با بازیکنان جوان و کم تجربه، چالش مهمی برای این سرمربی جوان، که نشانه هایی از بلوغ رفتاری را نیز از خود بروز داده است، به حساب می آید.
چه سپیدرود و نظرمحمدی به شباهت های شیوه عملکردشان با یوونتوس آگاه باشند یا نه، به باور من، این یک مسیر درست برای بقا و درخشش تیمی است که با دنیایی از آرزو پای به بالاترین سطح فوتبال باشگاهی ایران گذاشته است. با ذکر این نکته مهم که، امیدواریم همه حواشی جذب بازیکن ها در فصل نقل و انتقالات با توجه به واقعیت های باشگاه، سنجیده شود، یا شده باشد.
تا حدود زیادی این تحلیل می تونه درست باشه، اما یک نکته که ذهن من رو به خودش مشغول کرده، نبود یک تمرین دهنده قوی در سپیدروده، شواهد اینگونه نشون می ده که در فوتبال روز دنیا وجود یک تمرین دهنده قوی خیلی می تونه به یک تیم برای رسیدن به اهدافش کمک کنه، اگه به خاطر داشته باشید، بعد از رفتن پانادیچ (کمک مربی و تمرین دهنده تیم) پرسپولیس افت عجیبی کرد. آقای نظرمحمدی پتانسیل بالایی برای تبدیل شدن به یک مربی بزرگ رو داره اما باید کادر فنی اش رو تقویت کنه، در بازی های فصل گذشته در خیلی مواقع به بن بست تاکتیتی می رسید که کسی نبود بتونه از لحاظ فکری بهش کمک کنه.
امیدوارم این تیم محبوب گیلانی امسال بتونه در نیمه بالای جدول خودش رو نگه داره.
تیم خصوصا تو دفاع اخرها سن بالاست من نمیدونم لیگ برتر جای شوخی نیست الان چپ تیم رو بعد از رفتن مصلح قراره به کی بسپریم
عشق است هر دو تاشون هم سپیدرود و هم یووه