وبسایت باشگاه سپیدرود رشت
یادداشت: سپیدرودِ … رشت!
رادنی دیدار
وب سایت رسمی باشگاه فرهنگی ورزشی سپیدرود – اگر کسی از ما بخواهد که فقط و فقط یک واژه بگوییم که بدون درنگ پشت بندش نام رشت به ذهن بیاید بی شک آن کلمه سپیدرود است که تا می گوییم: سپیدرودِ، همه منتظرند که نام رشت را خیلی زود به آن بچسبانیم و این شاید مهمترین و البته بزرگترین ویژگی سپیدرود باشد که نامش گره خورده به نام شهری که زادگاهش هست و تمام بود و نبودش!
که نامش مانوس شده با شهری که چون مادری دلسوز سال هاست او را در آغوش خود حفظ کرده و جایش داده و از این رو است که در بالای اساسنامه انتقال سپیدرود با فونت درشت نوشته شده که خریدار هرکسی که باشد حق تغییر نام، تغییر رنگ و تغییر شهر را تا همیشه نخواهد داشت و به همین سبب است که در تمام این سال های وحشتی که بر سپید شهرباران گذشته، نامش، مرامش و شهرش را کسی توان تغییر دادن نداشت.
افسوس بزرگ اینجاست که چند صباحی است این نام زیبا و این تیم ریشه دار با فوج فوج هوادار عاشق و پایکار، در پستوهای سیاه و تاریک فراموشخانه فوتبال ایران گیر کرده و چشم های عاشقانش خشک شده به در تا بازگردادنندش از این سیاهی و نه آبی پشت سرش بریزند و نه آشی پشت پاهش بسازند که لیگ دو هرگز جای سپیدرود نیست هر چند که سال ها دوران محکومیتش را آنجا گذرانده باشد.
مدتهاست که مردمان شهرباران به جای دیدن جدول لیگ برتر و برنامه بازی های لیگ یک با اسامی عجیب و غریب و همیشه گمنام تیم های لیگ دویی سر و کله می زنند که گفته اند همیشه به زبان فریاد که لیگ برتر ما جایی است که سپیدرودمان آنجا باشد و این سال ها که دو دوتایشان جور در نمی آید و تهش چند امتیاز برای فرار از این سیاهچاله کم می آورند و سر در گریبان فرو می برند و باز روز از نو و روزی از نو.
اما تو گویی امسال داستان فرق دارد و قرار است پایان فصل برای رشتی ها یک خداحافظی باشکوه و شاید همیشگی با لیگ دو در برنامه داشته باشند که در آن صورت نه فقط یک شهر، که تمام جامعه فوتبالی ایران را برای بازگرداندن سپیدرود به آغوش فوتبال شادمان خواهند کرد.
هر چقدر لیگ گذشته در تیره روزی برای سپیدرودی ها خاتمه یافت، هرچقدر که هر روزشان را با آوار خبرهای منفی و ناامیدکننده به شب رساندند، هر چقدر پشت شان لرزید از بی پولی و اعتصاب و عربده کشی، اما سرانجام امسال به مدد حمایت مدیرفوتبالی ورزش گیلان و ایستادنش در برابر تمام کسانی که چشم طمع به عزیزدردانه رشتی ها دوخته بودند، سپیدرود همان اول کاری رسید به ساحل آرامشی که مدتها بود چشم انتظاریش را می کشید.
سپیدرود پس از چندین انتقال عجیب و غریب که به نوبه خود قابل ثبت در گینس بود، درنهایت به گروهی قابل قبولی واگذار شد که حرفشان فقط حرف نبود و نیامده آستین همت بالا زدند و از همان ثانیه صفر تسویه حساب با انبوه لشگر ناتمام طلبکاران را آغاز کردند و خیلی زود با فراهم کردن بستر بازگشت فرشادخان آقای صعود، به خواست اصلی هواداران احترام گذاشتند و با آقا پیوس تیمی مدعی که شخصیت صعود دارد با تلفیقی از بازیکنان صاحب نام بومی و امتحان درست پس داده غیربومی گردآوری کردند و با تدارک و لجستیک آبرومندانه و قابل قبول شخصیت یک تیم مدعی صعود همین اول کاری شکل بگیرد.
حالا با بازگشایی ورزشگاه پیرشهرباران هم گل از گل برای رشتی ها شکفته که باید گفت؛ بهترین خبر همین حضور توست.
همان ورزشگاهی که تمام خاطرات تلخ و شیرین پنجاه و پنج ساله ماهی های خروشان در آن شکل گرفته، همان جایی که روزی شاهد رقص باتوپ عموایرج خوالی و مرحوم هوشنگی بود و گل های پایان ناپذیر حمیدخان منصوری و سیاوش ناصح را می شمرد.
همان ورزشگاهی که با گل سهیل حق شناس منفجر می شد و با تکل های سیدعلی محمدی میخکوب و با سیوهای سیدمحمد حسینی لیگ برتری، همان سکوهایی که از بالا حرص خوردن های مهندس شعار و صومی و فریدون خان عسگرزاده را دید و تابوت عبدالله پندیدن در آن دور آخر را زد و همان ورزشگاهی که از بالای سرش عمو خلخالی به همراه هزار هزار سپیدرودی از آسمان ها دعایش می کنند و حالا قرار است دوباره میزبان پسران شهرباران شود تا فرشاد خان پیوس و شاگردانش دوباره و سه باره یک اردی بهشت رویایی رقم بزنند و باز هم برای ثانیه هایی کره زمین از وزن رشتی ها خالی شود.
اما حرف آخر اینکه در آستانه آغاز فصل تازه لیگ دو خواسته سپیدرودی ها از تمامی مسئولین شهری و استانی یک چیز است؛ کنارمان بیایید و پشت مان باشید و گروه مالکیتی و مدیریتی یکی از قدیمی ترین و خاص ترین تیم های خصوصی کشور را تنها نگذارید که سپیدرود میراث فرهنگی یک شهر است.
کمک مان کنید تا کنار هم سپیدرودمان از این غول بدچهره و دل سیاه فوتبال ایران عبور کند که ماندن سپیدرود در لیگ دو نه به صلاح فوتبال است نه ما و نه شما!
