ایران ورزشی: همه این جنگ و غوغاها برای این بود که یک نفر دومی که سالها برای رسیدن به این جایگاه تلاش کرده حس بی اعتمادی مردم و بازیکنان را نسبت به مسوولان باشگاه تشدید نماید و سپیدرود زمانی هم برای آماده سازی نداشته باشد.
وب سایت رسمی باشگاه فرهنگی ورزشی سپیدرود – روزنامه ایران ورزشی در صفحه ۱۰ روز شنبه دوازدهم تیرماه خود با مقاله ای با عنوان: ” وقتی منافع فردی به منافع شهری ارجحیت پیدا می کند / تغییر نگرش راه نجات شهر همیشه بارانی ” به مشکلات این روزهای سپیدرود پرداخته است که در زیر ملاحظه می فرمایید:
سپیدرود رشت به رغم سابقه ۵۰ ساله خود در فوتبال ایران و گیلان، در دوره تکوینی به سر میبرد و در آغاز راه قرار دارد. مدیران کنونی این تیم محبوب گیلان، توانستند با یک برنامه ریزی منظم و طی ۲ سال مبارزه در لیگ ۲، سرانجام در فصل ۹۵ -۹۴ به لیگ یک جام آزادگان صعود کنند.
سرمربی فصل ۹۴ -۹۳ سپیدرود رشت افشین ناظمی بود که با وجود مالک متمول (متمول در سطح لیگ ۲) و صرف هزینههای سنگین، موفق نشد به لیگ یک صعود کند و پس از پایان فصل مذکور، هم مالک از ادامه تیمداری منصرف شد و هم افشین ناظمی با مدیرعامل باشگاه به توافق نرسید و همکاری او با باشگاه قطع شد.
سپیدرود بی مالک، از نظر حقوقی بلاتکلیف و با جیب خالی، با عزم مدیرعامل و هیات مدیرهاش متوقف نشد و نه تنها پا پس نکشید بلکه با کمک سایر مدیران باشگاه به علی نظرمحمدی جوان که انگیزه و قابلیتهای فنی بسیاری داشت، اعتماد کرد و سکان تیم به او سپرده شد.
این مربی جوان، تیمی را راهی مسابقات کرد که از هر نظر برتر بود و به مرحله دوم گروهی مسابقات لیگ ۲ صعود کرد و به علت بیماری مادرش که به شدت به او وابستگی عاطفی داشت، عذرخواهی کرد و در ادامه راه، فرشاد پیوس سرمربی سپیدرود شد و سرانجام تیم سرخ گیلان پس از سالها به لیگ یک آمد.
دقیقا جنگ نرم علیه سپیدرود از زمانی شروع شد که این تیم به اوج رسیده بود و ۲۵ هزار تماشاگر همراهانش شده بودند. قامت زیبای سپیدرود به دیدن آمد و از هر گوشه و کناری، باد توطئهها شروع به وزیدن گرفت.
گفتند مدیران کنونی نمی توانند تیم را اداره کنند و به سراغ مالک رفتند و با شهردار و… جلسه مشترک گذاشتند که چرا نشستهای! سپیدرود قیمت یافته و باید از آوازهاش بهره برد. به شهردار گرا دادند که سپیدرود را بخرد تا برندسازی کند و به فرشاد پیوس گفتند قراردادش را تمدید نکند و به هواداران گفتند که فشار بیاورید سپیدرود را شهرداری بخرد چون پول دارد.
لیدرها را به دفترشان جمع کردند و وعده نقدی و غیر نقدی دادند و به بازیکنان گفتند قراردادشان را تمدید نکنند و برای انتقام از سپیدرود هر کاری که از دست شان بر میآمد کردند که مثنوی هفتاد من کاغذ است.
شایعهها ساختند و آن را دهان به دهان، انتقال دادند. هواداران را تکه تکه کردند. مالک را فریب دادند تا حکم مدیرعامل موفق باشگاه را لغو کند تا او را تحقیر کنند.
بهانهها تراشیدند، بهانهجویی کردند وجنجال آفرینی کردند و سرمربی جدید باشگاه -هومن افاضلی- را تهدید کردند که به رشت نیاید.
همه این جنگ و غوغاها برای این بود که یک نفر دومی که سالها برای رسیدن به این جایگاه تلاش کرده حس بی اعتمادی مردم و بازیکنان را نسبت به مسوولان باشگاه تشدید نماید و سپیدرود زمانی هم برای آماده سازی نداشته باشد.
بهتر است در شهر رشت همه و همه به فکر منافع جمعی باشند و دست از این بازیها بردارند چرا که حالا تنها نماینده این شهر در فوتبال سپیدرود است که مردم به آن دل بستهاند و با این اختلافات و حاشیهسازیها تیم شهر صدمه میخورد. باید اجازه داد که تیم سپیدرود همانطور که به لیگ یک صعود کرد، روند رو به رشد خود را طی کند و شهر رشت به جایگاه واقعیاش در فوتبال ایران که همان صعود به لیگ برتر است نزدیک شود.
حاصل این جدلها و حاشیهها چیزی جز ناکامی نیست و فوتبال رشت سالهاست که با همین تفکرات راه به جایی نبرده است. برای ایجاد تحول در فوتبال رشت، ابتدا باید تفکر و نگرش افراد تغییر کند تا منافع جمعی و شهری بر منافع و مزایای شخصی ارجحیت پیدا کند. این تنها راه موفقیت فوتبال شهر باران است.
