وبسایت باشگاه سپیدرود رشت
باید و نبایدهای یک نیم فصل طولانی
وصال روحانی
وب سایت فرهنگی ورزشی سپیدرود – با پایان نیم فصل اول لیگ برتر فوتبال کشور حالا هم و غم تیم ها این است که چطور مهیای نیم فصل دومی شوند که سرنوشت نهایی آنها را رقم می زند.
تیم های صدرنشین سپاهان و پدیده و پرسپولیس آخرین «فوت»های فن کوزه‌گری را برای رسیدن به قهرمانی بازبینی می‌کنند و البته استقلال تهران نیز از این جمع دور نیست و تیم‌های تراکتورسازی و پارس جنوبی و فولاد و سایپا از خود می پرسند که آیا شانس نیل به‌عنوان چهارم و به تبع آن چهارمین سهمیه ایران در لیگ قهرمانان آسیا را دارند و رؤیای قعر جدولی‌هایی مثل استقلال خوزستان و سپیدرود فقط ابقا در لیگ برتر است و ماشین‌سازی و ذوب‌آهن از این می‌ترسند که به رغم همه اعتبار قدیمی و طولانی‌شان در فوتبال کشور به دسته‌‌ای پایین‌تر بروند و به بزرگترین غم دوران حیات‌شان دچار شوند.
به این دلایل است که چگونگی پر کردن روزها و ساعات پرتعداد یک نیم فصل طولانی ۵۰ روزه برای تمامی تیم‌های فوق به مسأله‌ای بسیار مهم تبدیل می‌شود و بایدها و نبایدهای این دوران تعیین خواهد کرد که کدامیک به بیراهه می‌روند و کدامیک در شادی رسیدن به اهداف شان غرق می شوند و رؤیاها و کابوس‌ها از این طریق از یکدیگر تفکیک خواهد شد.
بعضی تیم‌ها و به‌ویژه استقلال نگران شرایط جسمانی ملی‌پوشان خود در جام ملت‌های آسیا و وضعیت آنها در زمان اتمام آن مسابقات و الحاق دوباره‌شان به تمرینات باشگاهی هستند و تیم‌های کوچک‌تر از خود می‌پرسند در بازار نقل و انتقال‌های میان فصل کدام اجناس را بطلبند که واقعاً باعث ارتقای سطح بازی‌شان در نیم فصل دوم شود.
این دوران سخت و پرابهامی است که برای نتیجه‌گیری در آن باید بصیرت داشت و شرایط را به درستی بررسی کرد و به جای خریدهای بی‌رویه توأم با خوشبینی بی‌پایه خریدهایی اندک‌تر و با اطمینان و ضمانت در مورد کیفیت کار افراد جذب شده داشت.
واقعیت امر این است که تعداد نفرات با کیفیت حاضر در نقل و انتقال‌های میان فصل که فارغ از قرارداد با سایر باشگاه‌ها باشند اندک است و تیم‌ها حاضر نیستند نفرات اصلی و عالی خود را با بهای کم بفروشند و تیم های متقاضی نفرات جدید حتی اگر جای خالی برای جذب چند بازیکن تازه داشته باشند، در رویکرد به مهره‌های خارجی دلیل و نشانه هایی برای اطمینان خاطر نمی یابند زیرا ممکن است مثل استقلال شوند که ابتدا تیام را خرید و خوشبخت شد و سپس الحاجی گرو را آورد و افسوس خورد.
در این شرایط امکان معاوضه بازیکن با بازیکن نیز اندک و محدود می‌شود و اکثریت یا تیم‌هایی است که جایی برای ریسک نمی‌یابند و به این نتیجه رسیده‌اند که با همین نیروهای خودی و آشنا تا پایان فصل پیش بروند و هرگونه خانه تکانی فراتر از آن را به فصول بعدی بسپارند.
شایعات بازگشت سرور جباروف به استقلال از همین فاکتورها برمی‌خیزد و تراکتورسازی هم بیشتر به‌دنبال چهره امتحان پس‌داده‌ای مثل رضا قوچان‌نژاد بوده است. پرسپولیس تنها تیمی است که به سبب محرومیت تازه پایان یافته فیفا، خریدهای نیم فصل دومش را در تابستان انجام داد و خیالش را بابت ادامه لیگ راحت کرد.
خریدهای آنان که شامل سروش رفیعی، مهدی ترابی، مهدی شیری و مهدی شریفی می‌شوند قطعاً موجبات تقویت این تیم را فراهم می‌آورند و رویکرد احتمالی و مجدد پرسپولیس به مهدی طارمی نیز نشانگر همان عامل اطمینان تیم‌ها به مهره‌هایی است که پیش‌تر امتحان‌شان را پس داده باشند.
همین پرسپولیس و کارنامه اش مؤید این مسأله هم هستند که قطعاً با خریدهای درشت نمی‌توان به مقصود رسید زیرا وقتی وحید امیری، فرشاد احمدزاده، محسن مسلمان و صادق محرمی رفتند و راه جذب مهره های تازه بسته بود با نیروهای اندک باقی مانده شق القمر کرد و در آسیا نایب قهرمان شد و یک بار دیگر بر بلندای لیگ و در میان مدعیان اصلی قهرمانی نشسته است.
بله، می‌توان از کوزه شکسته آب خورد و کاملاً رفع تشنگی کرد و کوزه‌های تازه و سالم و پرطمطراق لزوماً تضمین‌گر سلامتی و رفع تشنگی نیستند.
