وبسایت باشگاه سپیدرود رشت
![](https://sepidroodsc.com/wp-content/uploads/2018/07/01323027.jpg)
تیم های متوسط، تیم های بیستاره
لیست تیم ملی را مرور کنیم. خط به خط. خبری از ستاره در تیم های کوچک فوتبال ایران نیست.
وب سایت فرهنگی ورزشی سپیدرود – نگاه به لیست تیم ملی از این زاویه که چند بازیکن از پرسپولیس انتخاب شده و چند بازیکن از استقلال، در واقع خبر از یک نگاه غلط میدهد.
به گزارش سایت سپیدرود و به نقل از ایران ورزشی، تیم ملی را بین باشگاهها تقسیم نمی کنند. اما همین لیست تیم ملی برای جام ملتها، به لیگ برتر نکتهای را گوشزد میکند، اینکه خیل تیمهای متوسط و کوچک در لیگ برتر بازیکنی را در اندازه تیم ملی ندارند که به جام ملت ها برسد.
در لیست تیم ملی تنها پیام نیازمند، دروازهبان سپاهان به عنوان دروازهبان سوم به جام ملتها رفته و البته محمد حسین کنعانی زادگان که اگرچه بازیکن ماشینسازی است اما فارغ از بازیاش در ماشینسازی و به دلیل تعلق خاطر عجیب کیروش به او، راهی جام ملتهای آسیا شده است.
بقیه بازیکنان تیم ملی یا لژیونر هستند و یا بازیکنان پرسپولیس و استقلال. ۳ بازیکنی که از تراکتورسازی هم در لیست نهایی تیم ملی هستند، هرگز چهرهای از تراکتورسازی محسوب نمیشوند، بلکه لژیونرهای سابق هستند که با قیمتهای گزاف به تراکتورسازی پیوستهاند.
لیگ برتر به جز استقلال و پرسپولیس بازیکنی در قواره تیم ملی برای بازی در جام ملتهای آسیا ندارند. ستارههای درجه اول یا در استقلال و پرسپولیس بازی میکنند و یا خریدهای گزاف تراکتورسازی هستند. خبری از یک ستاره جوان مثلا از نفت مسجد سلیمان نیست، خبری از یک پدیده نیست که مثلا در پدیده یا در سپیدرود بازی کند. خبری از یک چهره تازه نیست که از نساجی یا استقلال خوزستان پیدا شده باشد. تیم های کوچک چه میکنند و چه نقشی در تولید نیروی انسانی درجه یک دارند؟
لیست تیم ملی را دوباره بخوانیم و حسرت بخوریم که چرا پدیده ای از تیم های کوچک در قواره تیم ملی نمی شناسیم:
دروازهبان ها:
۱- علیرضا بیرانوند (پرسپولیس)
۲- امیر عابدزاده (ماریتیمو پرتغال)
۳- پیام نیازمند (سپاهان)
مدافعان:
۴-رامین رضاییان (الشحانیه قطر)
۵- وریا غفوری (استقلال)
۶- پژمان منتظری (استقلال)
۷- محمد حسین کنعانی زادگان (ماشینسازی)
۸- مرتضی پورعلی گنجی (یوپن بلژیک)
۹- سید مجید حسینی (ترابزون اسپور ترکیه)
۱۰- احسان حاج صفی (تراکتورسازی)
۱۱- میلاد محمدی (اخمت گروژنی روسیه)
هافبک ها:
۱۲- روزبه چشمی (استقلال)
۱۳- امید ابراهیمی (الاهلی قطر)
۱۴- احمد نورالهی (پرسپولیس)
۱۵- وحید امیری (ترابزون اسپور ترکیه)
۱۶- اشکان دژاگه (تراکتورسازی)
۱۷- مسعود شجاعی (تراکتورسازی)
مهاجمان:
۱۸- مهدی ترابی (پرسپولیس)
۱۹- مهدی طارمی (الغرافه قطر)
۲۰- سامان قدوس (آمیان فرانسه)
۲۱- علیرضا جهانبخش (برایتون انگلیس)
۲۲- کریم انصاریفرد (ناتینگهام فارست انگلیس)
۲۳- سردار آزمون ( روبین کازان روسیه)
بیشتر بخوانید:
خصوصی سازی در فوتبال ایران: یک تراژدی نافرجام
ده خرید برتر نیم فصل: شیخ سلیمانی در جمع بهترین ها
شوت زن ترین بازیکن لیگ چه کسی بود؟
بله، هیچکس، هیچ ستارهای از تیمهای کوچک پیدا نمیکنید و این میتواند نشانهای باشد برای اینکه بگوییم تیمهای کوچک از منظر نیروی انسانی هم فقیر شدهاند، پدیده و ستاره ندارند و بازیکنانی را در خود جا نمیدهند که در قواره بازی در جام ملتها باشند. فوتبال ایران اما همیشه اینچنین نبود.
ملوان ستارهها و پدیدههایش را مستقیم و بیواسطه به تیم ملی میفرستاد، کاپیتان تیم ملی هم یک ملوانی بود، از خوزستان تا بخواهید بازیکن به تیم ملی میرسید. بازیکنی میتوانست بازیکن استقلال اهواز یا فولاد باشد و در تیم ملی بدرخشد. بازیکنی میتوانست از ابومسلم به جام جهانی برود.
از این مثالها کمشمار نیستند. اما تیم ملی دیگر از پدیدهها و چهرههای تازه که در تیمهای کوچک و متوسط بازی کنند، بهرهای ندارد. تیم ملی، تیم لژیونرها و تیمهای متمول است، چون باشگاه های کوچک نه طرح و برنامهای برای تولید بازیکن دارند و نه آهی در بساط دارند که بتوانند بازیکنان خود را حفظ کنند.
تیمهای کوچک به جای پدیده و چهرههای تازه، پر شدهاند از بازیکنان متوسط و ضعیف و بابت همین بازیکنان نیز هزینههای نزدیک به یک میلیارد میپردازند. بازیکنان میلیاردی یا چندین و چند صد میلیونی که خودشان هم امیدی به بازی در تیم ملی ندارند و بیتوقعی از خود فوتبالی متوسط را تا همیشه ارایه میکنند. باشگاهها به حضورشان عادت کردهاند و هیچ فضایی برای چهرههای تازه ندارند. تیم ملی به دلیل همین رفتار باشگاهها انگیزه خود برای یافتن بازیکن از لیگ برتر را از کف داده و لژیونرها همیشه مورد توجهاند. لژیونرها و بازیکنان شناختهشده. همین. خبری از چهرههای تازه نیست، خبری از غافلگیری و جذابیت نیست. باشگاهها هم علاقهای به غافلگیری ندارند و به خرید بازیکنان درجه چندم عادت کردهاند.
سپیدرود دو فصل است که به لیگ برتر آمده. آیا یک بازیکن در سپیدرود می شناسید که خودی نشان داده باشد و خود را به تیم ملی نزدیک کرده باشد؟
نساجی چطور؟ از فوتبال مازندران بازیکن تازهای میشناسید؟ پدیده در لیگ برتر درخشیده و هفتهها صدرنشین بوده، اما آیا بازیکنی را در قواره تیم ملی نشان داده؟ باشگاهها سازنده چهرههای جذاب و تازه نیستند.
یا با متوسطها روزگار میگذرانند و یا با بازنشستهها و بازیکنان بیرون مانده از تیمهای بزرگ. با این رویه، تیم ملی دیگر فضایی برای رقابت چهره های تازه نیست. بنابراین خدانگهدار لیگ برتر.