وبسایت باشگاه سپیدرود رشت
نگاهی به لیگ برتر در چهار هفته نخست: سپیدرود بخشکد، ماهی ها می میرند
روزنامه اعتماد / علی کربلایی
وب سایت فرهنگی ورزشی سپیدرود – لیگ برتر به هفته چهارم رسیده و جاذبه‌ها و حواشی آن بیش از حد تصور بوده است. پدیده صدرنشین و سپیدرود تیم انتهای جدول است. تراکتورسازی پرخرج و استقلال با چهره جدیدش، هنوز به آن سطح مورد انتظار هواداران نرسیده‌اند. پرسپولیس در دو بازی ساده امتیازات حساسی را از دست داده است. سپاهان با قلعه‌نویی مطابق انتظارات خوب کار کرده و ذوب آهن هم توقعات را برآورده کرده. در ادامه نگاهی خواهیم داشت به تمام تیم‌های لیگ برتر فوتبال ایران تا هفته چهارم.
پدیده؛ صدرنشین بی‌ادعا
تیم مشهدی همیشه بهتر از حد توقعات ظاهر می‌شود و در سال‌های گذشته هم، تیمی بوده که مدعیان را اذیت می‌کرده. صدرنشینی این تیم هم عجیب است و هم قابل درک. تیم یحیی گل‌محمدی تا اینجای فصل جنگنده‌ترین تیم بود و واژه «یحیی‌تایم» به تقلید از فرگی‌تایم به خاطر کام‌بک‌های لحظه آخری این تیم ابداع شده است. این تیم در هفته اول مقابل پرسپولیس با وجود عملکرد خوبی که به نمایش گذاشت اسیر تجربه رقیب شد و در نهایت با یک گل شکست خورد. در هفته دوم اما پدیده در حالی که با یک گل از استقلال خوزستان عقب بود، موفق شد در واپسین لحظات با دو گل حریف جنوبی‌اش را شکست بدهد. در هفته سوم هم صنعت نفت‌آبادان قربانی این تیم شد و در آخرین دقایق شکست را قبول کرد. در هفته چهارم پدیده کار سختی نداشت و سپیدرود بخت‌برگشته را با دو گل در رشت شکست داد تا با ٩ امتیاز موقتا به صدر جدول برود و منتظر بازی‌های روز بعد بماند. در روز دوم هفته چهارم هم پرسپولیس نتوانست از سد نفت مسجدسلیمان عبور کند تا پدیده صدرنشین باقی بماند. یحیی نظم تاکتیکی خوبی به تیمش داده و نشان داده حاضر نیست به‌راحتی امتیازاتی را که می‌تواند کسب کند، از دست بدهد.
سپاهان؛ بازگشت به روزهای خوب
سپاهان بعد از اینکه فصل گذشته تنها یک قدم تا سقوط فاصله داشت، این فصل با تغییر در نگرش مدیریتی و اضافه کردن ستاره‌های بزرگ به تیم، در حال بازگشت به دوران خوش گذشته است. نشاندن امیر قلعه‌نویی روی نیمکت این تیم، نشان داد که آنها عزم‌شان را جزم کرده‌اند تا این فصل به قهرمانی برسند. عملکرد سپاهانی‌ها تا هفته چهارم خیلی خوب بوده و آنها در همین هفته موفق شدند داربی اصفهان را با پیروزی پشت سر بگذارند. اوج عملکرد آنها در هفته دوم بود که در رشت سپیدرود را با شش گل شکست دادند. هرچند شکست سپیدرود در حال حاضر نشان‌دهنده قدرت یک تیم نیست، اما به ثمر رساندن شش گل داستان متفاوتی دارد. سپاهان در هفته سوم مقابل پیکان متوقف شد، اما پیروزی در داربی اصفهان آنها را به رده دوم جدول رساند. تیم قلعه‌نویی یکی از تیم‌هایی است که احتمالا تا انتهای فصل بین مدعیان قهرمانی باقی خواهد ماند.
پرسپولیس؛ همچنان ترسو، همچنان مقتدر!
قهرمان دو دوره اخیر فوتبال ایران، این فصل با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کند. آنها از خرید بازیکن در تابستان محروم بودند و تیم‌شان رسما سیزده بازیکن اصلی دارد. ترکیب ثابت این تیم در این چهار هفته دست نخورده باقی مانده است. اما نمایش‌های تیم برانکو هواداران را راضی نکرده است. هوادارانی که توقع‌شان ناشی از نتایج و بازی‌های خوب برانکو در فصل‌های پیش است و حالا این سردرگمی تاکتیکی تیم را درک نمی‌کنند. در دیدار مقابل فولاد، پرسپولیس مجبور شد کامیابی‌نیا را به خاطر مصدومیت از زمین بیرون بکشد و برانکو گادوین منشا را به زمین فرستاد. تعویضی که روحی تازه در تیم دمید و تیم به همان ٢-۴-۴ لوزی دوست‌داشتنی هواداران برگشت. فولاد سه بار دروازه‌اش باز شد و یکی از روان‌ترین بازی‌های پرسپولیس در یک سال اخیر را شاهد بودیم. اما برانکو باز هم به همان ترکیب قدیمی و دوست‌داشتنی خودش برگشت. یعنی استفاده از دو هافبک دفاعی. او به این ترکیب ایمان دارد و فقط در شرایط اجبار بی‌خیال آن می‌شود. در بازی مقابل نفت مسجدسلیمان در هفته چهارم، این تیم به‌شدت نیاز به گل داشت، اما مربی تیم حاضر نشد یکی از دو هافبک دفاعی‌اش را از زمین بیرون بکشد تا مورد انتقاد هواداران قرار بگیرد. پرسپولیس تنها تیم بدون گل خورده لیگ برتر تا اینجای مسابقات است. این تیم همچنان مدعی اصلی کسب عنوان قهرمانی است، اگر برانکو کمی در ایده‌هایش تجدیدنظر کند. او با همین بازیکنان هم توانایی ارایه بازی هجومی‌تری را دارد.
پارس جنوبی جم؛ دوباره شروع خوب
تیم چهارم جدول پارس جنوبی جم است. تیم مهدی تارتار سال گذشته هم شروع بسیار خوبی داشت. آنها تا انتهای نیم‌فصل اول بین رده‌های اول و دوم در تردد بودند، اما در نیم‌فصل دوم اوضاع به هم ریخت و این تیم نتوانست جایگاهش را حفظ کند. این فصل هم اما آنها نشان داده‌اند که تیم دست و پا بسته‌ای نیستند، به خصوص در بازی‌های خانگی. پارس جنوبی تا اینجا ۶ امتیاز ممکن از بازی‌های خانگی را کسب کرده و در بازی‌های خارج از خانه هم یک تساوی و یک شکست در کارنامه‌اش دیده می‌شود. بهترین عملکرد آنها در همین هفته مقابل استقلال بود. دفاع منظم و تمیز این تیم، به خوبی جلوی حملات پردامنه استقلال را گرفت و در چند صحنه روی ضدحملات بسیار خطرناک ظاهر شدند. باید دید تارتار می‌تواند تا انتهای فصل این روند را حفظ کند یا خیر. نکته‌ای که با جرات می‌توان در مورد این تیم گفت، این است که این تیم سقوط نخواهد کرد. برای تیمی که سال دوم حضورش در لیگ برتر را تجربه می‌کند، همین موضوع به خودی خود یک موفقیت بزرگ حساب می‌شود. بودجه این تیم نسبت به خیلی از تیم‌ها کمتر است و تارتار با امنیت شغلی خوبی که توسط مدیران برایش ایجاد شده، به کارش ادامه می‌دهد.
فولاد خوزستان؛ تیم سردرگم
فولاد تا این هفته ٧ امتیاز کسب کرده، اما سیدسیروس پورموسوی در پایان هفته چهارم چهار گوشه زمین را بوسید و به نوعی از این تیم خداحافظی کرد. فولاد از معدود باشگاه‌های فوتبال ایران است که مدیریتش نگاه بلندمدت دارد و با ساخت استادیوم و یک آکادمی مجهز، شاید تنها تیم ایران باشد که اینقدر حرفه‌ای عمل می‌کند. در هفته دوم اما این تیم مقابل پرسپولیس متحمل یک شکست سخت شد. درحالی که تصور می‌شد با پیروزی هفته اول مقابل پارس جنوبی، فولاد حریف سختی برای پرسپولیس است، اما اینطور نشد و پرسپولیس موفق شد مقابل این تیم بهترین نمایشش را ارایه بدهد. تساوی مقابل نفت مسجدسلیمان در هفته سوم، بعد از شکست مقابل پرسپولیس کار این تیم را کمی گره زد، اما شکست دادن نساجی مازندران با اشتباهات عجیب دروازه‌بانش، این تیم را به رده پنجم جدول رساند. فولاد خوزستان تا نیم‌فصل می‌تواند از سروش رفیعی، یکی از بهترین هافبک‌های ایران استفاده کند، اما چالش بزرگ اینجاست که بعد از نیم‌فصل چه اتفاقی رخ خواهد داد؟ تیم خوب سید سیروس پورموسوی سردرگم است و سرنوشتش مشخص نیست. معلوم نیست هفته آینده چه کسی مربی این تیم خواهد بود و بازیکنان از اوضاع باشگاه شاکی هستند. چنین اتفاقی برای یکی از بهترین باشگاه‌های ایران کمی عجیب است و باید هرچه زودتر این حواشی توسط مدیریت باشگاه جمع و جور شود.
پیکان؛ رانندگی مطمئن آقا معلم
تیم مجید جلالی مانند سال‌های گذشته با تعدادی استعداد جوان در کنار بازیکنان امتحان پس‌داده شکل گرفته و قاعدتا این تیم مدعی قهرمانی نیست. پیکان اما تا اینجای فصل تیمی بوده که مدعیان باید از آن بترسند و هیچ تیمی مقابل آنها، بازی ساده‌ای نخواهد داشت. آقا معلم فوتبال ایران در مورد عملکرد تیمش در این چهار هفته می‌گوید: «ما در ۳ بازی اول کاملا در مدار هدف‌گذاری حرکت کردیم و همه‌چیز خوب پیش رفت. این را هم در نظر بگیرید که ما در ۳ بازی اول مقابل استقلال در آزادی، مقابل سپاهان در اصفهان و مقابل سایپا بازی کردیم اما در بازی چهارم مقابل گسترش فولاد آن طوری که هدف‌گذاری کرده بودیم، نشد.» باید دید مجید جلالی در سال سوم حضورش به عنوان سرمربی در تیم پیکان چه‌کار خواهد کرد و مدیران پیکان چه نتیجه‌ای از اعتماد به این مربی باتجربه خواهند گرفت.
استقلال؛ بیم‌ها و امیدهای تمام‌نشدنی
تیم هفتم جدول رده‌بندی لیگ برتر فوتبال ایران استقلال تهران است؛ تیمی که به عنوان مدعی قهرمانی پای به عرصه رقابت‌ها گذاشت و حالا در برآورده کردن توقعات هواداران ناکام بوده. این تیم در هفته سوم مقابل تراکتور، عملکردی مثل نمایش پرسپولیس مقابل فولاد داشت و با سه گل حریف مدعی‌اش را شکست داد. استقلال در مقابل تراکتور نشان داد خریدهای جدیدش چه توانایی‌های خاصی دارند و چقدر تیم خوبی است. با توجه به تعداد زیاد بازیکنان خروجی این تیم، ورودی‌های جدید هنوز به هماهنگی کامل نرسیده‌اند و شاید از چند هفته بعد، استقلالی شبیه تیم ترسناک سال گذشته ببینیم. وینفرد شفر باید حواشی اطراف تیمش را جمع کند. به‌عنوان مثال مساله دروازه‌بان اصلی برای این تیم تبدیل به یک چالش شده و سید حسین حسینی با قهر، اردوی این تیم در بوشهر را ترک کرده است. اگر شفر از پس حاشیه‌ها بربیاید و بتواند بازیکنان جدید را با بازیکنان قدیمی هماهنگ کند، به زودی این تیم را در رده‌های بالای جدول خواهیم داد. استقلال فعلا از کورس عقب افتاده، اما تنها ۴امتیاز با صدر فاصله دارد و در چند هفته آینده حتی می‌تواند به صدر جدول برسد.
ذوب‌آهن؛ مثل همیشه
ذوب بعد از اینکه تعداد زیادی از ستاره‌هایش را ازدست داد و سرمربی‌اش به رقیب همشهری رفت، به خوبی توانسته شخصیت تیمی خودش را حفظ کند. آنها بعد از تنها یک هفته مرتضی تبریزی را هم از دست دادند. اما به نظر می‌رسد این موضوع برای امید نمازی، سرمربی جدید این تیم چندان مساله جدی‌ای نبوده و او به خوبی در این تیم کار می‌کند. ذوب‌آهن درست اندازه استقلال امتیاز جمع کرده و به خاطر تفاضل گل در رده هشتم قرار گرفته است. آنها در داربی اصفهان هم یک بازنده سربلند بودند. به نظر می‌رسد اگر امید نمازی وقت کافی داشته باشد، بتواند برای این تیم مفید واقع شود.
تراکتورسازی؛ بوی استیل‌آذین
تراکتور، پرخرج‌ترین تیم نقل و انتقالات تابستانی بوده و پشت سر هم بمب منفجر کرده است اما داخل زمین، این تیم در حد سایر تیم‌های معمولی لیگ و حتی بدتر از آنها بوده است. جان توشاک اصلا نتوانسته توقعات هواداران را برآورده کند و اولین سه امتیاز این تیم بعد از چهار هفته به دست آمد. مهم‌ترین نکته در تراکتورسازی، تفاوت واضح کیفیت خطوط مختلف این تیم است. یک دروازه‌بان معمولی پرحاشیه، مدافعان بد، خط هافبک خوب و البته یک خط حمله چندمیلیون دلاری. این تیم نمی‌تواند مدعی قهرمانی باشد و باید باز هم خرید داشته باشد. اما آخرین اخباری که به گوش می‌رسد این است که این تیم باز هم به دنبال جذب مهاجم و هافبک هجومی است.
گسترش فولاد؛ مجهول‌الهویه
همچنان جدی‌ترین موضوع در مورد این تیم اسمش است. ماشین‌سازی یا شهرداری، گزینه‌های مطرح‌شده هستند و در جدول هر سایتی، یک اسم برای این تیم انتخاب شده است. اما جدای از این مسائل، این تیم موفق شده از چهار بازی خود چهار امتیاز بگیرد. تمام بازی‌های گسترش فولاد مساوی شده و فیروز کریمی عملکرد قابل قبولی در این تیم داشته است. گسترش، یک تیم سردرگم است و برای این فصل همین که موفق به بقای در لیگ شود، یک پیروزی بزرگ به دست آورده.
سایپا کجا، اینجا کجا؟
رده یازدهم جدول و سایپای علی دایی، با هم غریبه‌اند. تیم همیشه خوب دایی این فصل اصلا خوب نبوده و در همه بازی‌هایش ناامیدکننده ظاهر شده است. تیم علی دایی تا اینجای فصل تنها موفق به شکست سپیدرود در هفته اول شده و اصلا اوضاع خوبی ندارد. به نظر می‌رسد خروج علی قلی‌زاده از این تیم تاثیر خیلی زیادی داشته و سایپا در بعد هجومی در حد انتظار ظاهر نشده است. شکست مقابل تراکتور جان توشاک و پیکان جلالی، نشان می‌دهد تیم علی دایی این فصل برای حضور در کمرکش جدول تلاش خواهد کرد.
استقلال خوزستان؛ روزهای روشن، خداحافظ
بدنام‌ترین تیم لیگ تا اینجای کار، استقلال خوزستان بوده. فاجعه ورزشگاه غدیر توسط هواداران این تیم رقم خورد. البته رفتار زشت تماشاگران باعث شد این تیم یک امتیاز حساس بگیرد که به نوعی یک سوم امتیازات این تیم است. شاگردان یزدی در این فصل جوانانی هستند که از سطح پایین به لیگ برتر آمده‌اند. به عنوان مثال خشتان، سال گذشته در لیگ یک مدافع راست بوده و حالا با چهار گل زده، آقای گل لیگ برتر است. اگر از درخشش‌های جرقه‌گونه بازیکن‌های جوان تیم بگذریم، باید بگوییم اوضاع این تیم اصلا خوب نیست و می‌توان روی استقلال خوزستان به عنوان یکی از کاندیداهای سقوط حساب کرد. فراموش نکنید که این تیم، آخرین قهرمان لیگ پیش از پرسپولیس است.
صنعت نفت آبادان؛ بدترین برزیل تاریخ
روزگاری صنعت نفت آبادان یکی از قطب‌های جنوب کشور بود، اما حالا تیمی است که از ابتدای فصل به دنبال بقا در لیگ است. سرجیو، مربی پرتغالی این تیم کارنامه روشنی ندارد و اوضاع تیمش به خرابی کارنامه‌اش است. آنها هر سال به دنبال چند اسم مطرح می‌روند و در نهایت یکی دو ستاره را در کنار تعدادی بازیکن گمنام قرار می‌دهند. باید دید این تیم امسال در لیگ می‌ماند یا خیر، به هر حال در این چهار هفته آنها یک کاندیدای واقعی سقوط بوده‌اند.
نفت مسجدسلیمان؛ فوتبال دفاعی یا ضدفوتبال؟
یکی از بحث‌های مهم فوتبال ایران در روزهای اخیر را این تیم باز کرده است. آنها در هفته چهارم مقابل پرسپولیس به هر روش ممکن موفق به کسب یک امتیاز شدند. اما انتقادات از این تیم بسیار بالا گرفت. در مقابل انتقادات، عده‌ای گفتند که روش آنها منطقی بوده و باید مقابل تیمی مثل پرسپولیس آنطور دفاعی بازی کرد. اما مساله اینجاست که فوتبال دفاعی، شامل وقت‌کشی نمی‌شود. با در نظر گرفتن این نکته می‌توان گفت که تیم ویسی چندان هم فوتبال تمیزی ارایه نداد. جدای از آن اما این تیم با ٣ امتیاز از چهار بازی که شامل سه تساوی و یک شکست بوده، از کاندیداهای سقوط است.
نساجی مازندران؛ فقط حمایت هوادار
تیم نکونام تا اینجای کار که چهار هفته از مسابقات گذشته اصلا خوب نبوده و بازیکنانش اشتباهات مرگبار زیادی داشته‌اند. نساجی مازندران از همین هفته چهارم در منطقه سقوط قرار گرفته است. با‌وجود وعده‌های زیاد مسوولان استان مبنی بر حمایت از این تیم، همچنان خبری نیست و این تیم تنها به هوادارانش دلخوش است. قائم‌شهری‌ها تا اینجای کار با دو تساوی مقابل تراکتور و پارس جنوبی جم، در رده یکی مانده به آخر قرار دارند.
سپیدرود بخشکد، ماهی ها میی میرند
در مورد نماینده رشت نمی‌توان صحبت خاصی مطرح کرد. این تیم دچار وضعیت عجیبی شده که چند نفر ادعای مالکیتش را دارند. هر روز یک مربی جدید معرفی می‌کنند و به نظر می‌رسد چندین تیم در رشت به نام «سپیدرود» داریم.
هیات فوتبال استان گیلان باید پاسخگو این افتضاحی که به وجود آمده باشد. در مورد بعد فنی این تیم نمی‌توان صحبتی کرد. چهار بازی، دو گل زده و دوازده گل خورده، خود نمایانگر وضعیت این تیم است.
